Η Πειραιώς πούλησε το 10% της ΕΥΔΑΠ ...

...στον ιδρυτή των CDS συνομιλητή  του Παπανδρέου μέσω της Αγροτικής!
Πειραιώς : Πώλησε το 10% της ΕΥΔΑΠ στον J. Paulson έναντι 86 εκατ. ευρώ
ΔΗΛΑΔΉ ΟΛΌΚΛΗΡΗ Η ΕΥΔΑΠ ΑΠΟΤΙΜΆΤΑΙ ….860 ΕΚΑΤ.ΕΥΡΩ;;;;
SOS  -ΈΛΛΗΝΕΣ ….ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΜΆΘΟΥΜΕ -ΑΠΌ ΤΏΡΑ- ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΈΝΟΜΑΣΤΕ ΤΌΣΟ ΣΥΧΝΆ ….ΌΣΟ ΛΙΓΌΤΕΡΟ, ΤΌΣΟ ΚΑΛΎΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΈΡΟΝ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΊΑΣ ΜΑΣ !
-Η ΒΡΌΜΑ ΘΑ ΘΕΩΡΕΊΤΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌΣ!
-Η ΚΑΘΑΡΙΌΤΗΤΑ ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΕΊ ΤΕΚΜΉΡΙΟ!
- Οι μετοχές είναι -κυρίως- από το χαρτοφυλάκιο της προίκας της ΑΤΕ ….η οποία είχε πάρει μεγάλα πακέτα ….για να στηρίξει την εισαγωγή της
ΕΥΔΑΠ στο ΧΑΑ.
- Η υπόθεση θυμίζει  ΟΤΕ, MIG με Βγενόπουλο, ΝΔ με Αλογοσκούφη ….και τα παιγνίδια τους, για να “φύγει” ο ΟΤΕ στους Γερμανούς ….όπερ και εγένετο.
- Είχα την εντύπωση ….ότι η ύδρευση είναι εθνικής και στρατηγικής σημασίας θέμα ….ιδίως όταν αφορά την ιδιωτικοποίηση αυτής της λειτουργίας ….σε μια μεγάλη πόλη -και όχι μόνον- όπως η πρωτεύουσα.  Ως τέτοιο λοιπόν -θέμα- ….μείζονος σημασίας, που σχετίζεται απολύτως με την υγεία  του πληθυσμού ….έχει το δικαίωμα(;) ένας ιδιώτης τραπεζίτης ….ν’ αποφασίζει για την πώληση του “σημαντικότατου” 10% σε ξένο  hedge funds ….που θα έχει πλέον λόγο στην ποιότητα -και την τιμή- του νερού που θα πίνουν τα παιδιά μας;
- Άραγε ο Αλέξης και οι άλλοι που κόβουν ρόδα μυρωδάτα ….και δεν το πήραν μυρουδιά;

ΑΝΑΓΝΏΣΤΗΣ
ΣΗΜ.
Η σημερινή τακτική Γενική Συνέλευση των μετόχων της εταιρείας ενέκρινε τη διανομή μερίσματος 0,38 ευρώ και αποτελεί μία από τις ελάχιστες εταιρείες του Δημοσίου που διανέμει γενναίο μέρισμα στους μετόχους της.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ:
30 Απρίλιος 2014 19:04
Επιχειρήσεις
Πειραιώς : Πώλησε το 10% της ΕΥΔΑΠ στον J. Paulson έναντι 86 εκατ. ευρώ
Σε hedge funds που ελέγχονται απο τον Αμερικάνο John Paulson πέρασαν το πακέτο μετοχών 9,9% της ΕΥΔΑΠ έναντι  86 εκατ. ευρώ.

Πωλητής ήταν η Τράπεζα Πειραιώς και το πακέτο διακίνησε η Πειραιώς χρηματιστηριακή. Ας σημειωθεί ότι, τα funds του Paulson είναι μέτοχοι της Τράπεζας  Πειραιώς. Η σημερινή τακτική Γενική Συνέλευση των μετόχων της εταιρείας ενέκρινε τη διανομή μερίσματος 0,38 ευρώ και αποτελεί μία από τις ελάχιστες εταιρείες του Δημοσίου που διανέμει γενναίο μέρισμα στους μετόχους της. Το μέρισμα θα καταβληθεί στις 13 Μαΐου και η αποκοπή του μερίσματος θα γίνει στις 5 Μαΐου. Όπως τόνισε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ, Αντώνης Βαρθολομαίος η εταιρεία διαθέτει ρευστότητα 270 εκατ. ευρώ και δεν έχει καμία οφειλή στις τράπεζες.

Ωστόσο αναμένει να παραλάβει από τη Geniki Bank το επενδυτικό σχέδιο από το οποίο θα προκύψει εάν και πόσα κεφάλαια θα περισσέψουν για να διανεμηθούν στους μετόχους.Κατόπιν τούτου το Διοικητικό Συμβούλιο θα υποβάλει σχετική πρόταση στους μετόχους.

Δ.Π Πηγή
=========

• 86 πόλεις πήραν πίσω το νερό από τους ιδιώτες. Μήπως ξέρουν καλύτερα; 
• Ιστορικό εσχάτης εθνικής προδοσίας : η μεθόδευση για το ξεπούλημα ΑΤΕ – ΕΥΔΑΠ στα “κοράκια”

 Η Διεθνής Ερευνητική Ομάδα του Πανεπιστημίου του Greenwich παρουσιάζει με αυτή της την Έκθεση 86 παραδείγματα επαναδημοτικοποιήσεων που έχουν λάβει χώρα σε παγκόσμιο επίπεδο τα τελευταία 15 χρόνια. Η λίστα αυτή καταδεικνύει με τον πιο εμφανή τρόπο ότι η νέα τάση, παγκοσμίως, στη διαχείριση των υπηρεσιών ύδρευσης/αποχέτευσης δεν είναι άλλη από την επιστροφή του νερού σε δημόσια χέρια. Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει η πληθώρα των γαλλικών πόλεων που επέλεξαν, μετά από την μακροχρόνια εμπειρία τους στην ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης, να μην ανανεώσουν τις συμβάσεις διαχείρισης με τις γαλλικών συμφερόντων πολυεθνικές νερού. Οι αυξημένες τιμές και η έλλειψη επενδύσεων από τη μεριά των ιδιωτών ώθησαν όλες αυτές τις πόλεις να επαναδημοτικοποιήσεων τις υπηρεσίες ύδρευσής τους. Η Ελλάδα από την άλλη πλευρά δείχνει να εκσυγχρονίζεται προς τα πίσω. Εμείς αναρωτιόμαστε: πώς γίνεται οι ίδιες γαλλικών συμφερόντων πολυεθνικές νερού να υπόσχονται στην Ελλάδα επενδύσεις που δεν έκαναν ποτέ στην ίδια τους τη χώρα;

(Το λινκ όπου δημοσιεύεται η μελέτη)

ΛΙΣΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΠΟΥ ΕΠΑΝΑΔΗΜΟΤΙΚΟΠΟΙΗΣΑΝ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΥΔΡΕΥΣΗΣ

Ο παρακάτω πίνακας αναφέρει τις περιπτώσεις επαναδημοτικοποίησης που συνέβησαν τα τελευταία 15 έτη σε αναπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες. Αυτές οι επαναδημοτικοποιήσεις συνέβησαν για τρεις κύριους λόγους: τα ευρέως διαδεδομένα προβλήματα που προκύπτουν από την ιδιωτικοποίηση του νερού ανεξαρτήτως από τη χώρα και το ρυθμιστικό καθεστώς, η ίση ή μεγαλύτερη αποδοτικότητα των δημόσιων υπηρεσιών ύδρευσης, οι χαμηλότερες τιμές που προκύπτουν από την εξάλειψη των υπερβολικών κερδών και το συγκριτικό πλεονέκτημα του δημόσιου τομέα στην υλοποίηση του ανθρώπινου δικαιώματος πρόσβασης σε υπηρεσίες ύδρευσης/αποχέτευσης και στην επίτευξη άλλων κοινωνικών και περιβαλλοντικών στόχων. Αυτοί οι τρεις λόγοι οδήγησαν μεγάλες πόλεις στις ΗΠΑ (Atlanta, Milwaukee, Indianapolis) και στην Ευρώπη (π.χ. Παρίσι, Βερολίνο) να επαναδημοτικοποίησουν τις υπηρεσίες ύδρευσής τους. Η περίπτωση του Παρισιού έχει τον πιο έντονα συμβολικό χαρακτήρα καθώς το Παρίσι φιλοξενεί τα κεντρικά γραφεία των δύο μεγάλων πολυεθνικών νερού, και επειδή αυτές οι δύο πολυεθνικές κατείχαν τις ιδιωτικές συμβάσεις που καταγγέλθηκαν το 2009. Επίσης, το Παρίσι και το Βερολίνο (όπου η επαναδημοτικοποίηση αποφασίστηκε το Σεπτέμβριο του 2013) είναι οι πρωτεύουσες των δύο χωρών, Γαλλία και Γερμανία αντιστοίχως, που θεωρείται ότι καθοδηγούν το πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μέχρι το Νοέμβριο του 2013, οι περιπτώσεις επαναδημοτικοποιήσεων σε όλο τον κόσμο αριθμούσαν συνολικά τις 86..Όλα αυτές εκτός από τρεις πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 2000 και 2013. Από τις 86 επαναδημοτικοποιήσεις, οι 51 αφορούν χώρες υψηλού εισοδήματος και οι 35 σε υπό ανάπτυξη και μεταβατικό στάδιο χώρες. Οι περιπτώσεις χωρών υψηλού εισοδήματος εμφανίζουν σαφή αύξηση: 28 από 51 πραγματοποιήθηκαν στην πενταετία μεταξύ 2009 και 2013, ενώ 14 σημειώθηκαν μεταξύ 2004 και 2008. Ο ρυθμός επομένως των επαναδημοτικοποιήσεων έχει διπλασιαστεί μετά το 2009. Αυτό οφείλεται στο παράδειγμα του Παρισιού το οποίο επιτάχυνε τις επαναδημοτικοποιήσεις στη Γαλλία. Από τις 21 επαναδημοτικοποιήσεις που έλαβαν χώρα στη Γαλλία, 15 σημειώθηκαν στα τέσσερα χρόνια μεταξύ 2010 (όταν το Παρίσι επαναδημοτικοποίησε την υπηρεσία ύδρευσής του) και 2013, ενώ οι υπόλοιπες έξι σημειώθηκαν κατά τα τελευταία 12 έτη μεταξύ 1997 και 2009. Είναι επίσης σημαντικό το γεγονός ότι ένας τόσο υψηλός αριθμός περιπτώσεων είναι συγκεντρωμένος στη Γαλλία, όπου η εμπειρία από την ιδιωτικοποίηση του νερού είναι πιο εκτεταμένη και ανάγεται δεκαετίες πίσω. Σε χώρες μεσαίου και χαμηλού επιπέδου εισοδήματος, η επαναδημοτικοποίηση παίρνει ένα ελαφρώς διαφορετικό μοτίβο. Ωστόσο, ακόμη και εδώ υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός επαναδημοτικοποιήσεων με περιπτώσεις υψηλού προφίλ, συμπεριλαμβανομένων του Μπουένος Άιρες, Λα Παζ, Γιοχάνεσμπουργκ, Νταρ Ες -Σαλάμ, και Γκάνα. Επίσης, η καθαρή τάση από το 2006 είναι υπέρ της επαναδημοτικοποίησης. Συνολικά, υπάρχει μια ισχυρή τάση επαναδημοτικοποίησης παγκοσμίως, τόσο στον Βορρά όσο και στο Νότο.
 


 http://www.savegreekwater.org/?p=4013
======================================
Παραδίδουν γη και ύδωρ στη Νέα Τάξη…

Ένα ένα κομμάτι της χώρας εκποιείται σύμφωνα με το νεοταξικό σχέδιο »Ολος ο πλούτος των εθνών να περάσει στα χέρια κάποιων χρηματοπιστωτικών funds» -σχέδιο που εμπεριέχεται ως ….

Άρθρο του Γιώργου Σταφυλά (ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ)

…  »προφητεία» και στο βιβλίο του Ζακ Αταλί, μια σύντομη ιστορία του μέλλοντος, για το οποίο μιλήσαμε στο προηγούμενο άρθρο μας. Θέλετε να δείτε πως γίνεται αυτό; Η αγροτική τράπεζα ήταν κάτοχος του 10% της ΕΥΔΑΠ, όπως και του συνόλου σχεδόν της Ελληνικής γης, με βάση τα ενυπόθηκα δάνεια των αγροτών. Όλος αυτός ο απίστευτος πλούτος πωλήθηκε σε μια ιδιωτική τράπεζα, γιατί ήταν παραφωνία μέσα σε περιβάλλον φιλελεύθερου καπιταλισμού. Έτσι η Τράπεζα Πειραιώς βρέθηκε να κατέχει μεταξύ άλλων και το 10% του νερού που πίνουμε!

Πριν λίγες μέρες αυτό το 10% της ΕΥΔΑΠ, πωλήθηκε σε κάποιο ξένο Fund, κάποιου κυρίου Paulsen*, έναντι του εξευτελιστικού τιμήματος των 87 εκατομμυρίων ευρώ. Δηλαδή το 10 % μιας κολοσσιαίας και κερδοφόρας επιχείρησης, με στρατηγική σημασία – διότι το νερό θα είναι αιτία πολέμων τον 21ο αιώνα, σύμφωνα με διεθνείς αναλυτές- πουλήθηκε σε μικρότερη τιμή από αυτή που θα στοίχιζε η πιθανή μεταγραφή του Λιονέλ Μέσι στην Μάντσεστερ Σίτυ! Από αυτό το deal σίγουρα δεν βγήκε ζημιωμένη η Πειραιώς. Αυτοί που θα βγουν ζημιωμένοι στο κοντινό μέλλον θα είναι οι Έλληνες πολίτες, που θα καταλάβουν τι σημαίνει ένα δημόσιο αγαθό να εμπορευματικοποιείται…

Το νερό είναι το βασικότερο στοιχείο για την συνέχιση της ζωής. Χωρίς νερό ο ανθρώπινος οργανισμός δεν μπορεί να αντέξει πάνω από 72 ώρες. Καθώς η εμπορευματικοποίηση κάθε αγαθού του πλανήτη καταστρέφει τη ζωή, τα αποθέματα του νερού μειώνονται. Το νερό στο μέλλον, θα είναι κάτι σαν το πετρέλαιο και θα αποτελέσει βασική αιτία πολέμου στις επόμενες δεκαετίες. Οι άνθρωποι που προωθούν το σχέδιο της παγκοσμιοποίησης δεν ενδιαφέρονται τόσο για λεφτά . Λεφτά έχουν πολλά. Ενδιαφέρονται για την απόλυτη εξουσία . Θέλουν τον απόλυτο έλεγχο. Είναι στρατηγικής σημασίας γι αυτούς να ελέγξουν τα αποθέματα νερού.

Τα γεράκια των «αγορών» δεν θα σταματήσουν εδώ. Θα συνεχίσουν να αγοράζουν μετοχές μέχρι να αποκτήσουν τον πλήρη έλεγχο του νερού. Και τα κανάλια, τα μέσα μαζικής εξαπάτησης – που κι αυτά άλλωστε σε τράπεζες ανήκουν – θα συνεχίσουν να δυσφημούν κάθε δημόσια επιχείρηση, μέχρι που οι εξαπατημένοι πολίτες να αγανακτήσουν και να πουν »γιατί όχι; ας τα πάρουν ιδιώτες…» Οι εξαπατημένοι -παραπληροφορημένοι πολίτες όμως δεν θα μάθουν ποτέ τι έχει συμβεί στις χώρες που το νερό ιδιωτικοποιήθηκε. Πολύ απλά τα κανάλια, δεν θα το πουν.

Έτσι δεν θα μάθουν ποτέ ότι η Χιλή, η πρώτη χώρα στην ποία εφαρμόστηκαν πειραματικά οι λαμπρές εμπνεύσεις του Μίλτον Φρίντμαν, έχει σήμερα πολίτες που κυριολεκτικά πληρώνουν όσο – όσο για ένα ποτήρι – κάκιστης ποιότητητας – νερό. Δεν θα μάθουν ποτέ οι πολίτες ότι η ιδιωτική εταιρεία στην οποία ανήκουν και τα ορυχεία της Χιλής, χρησιμοποιεί τους υδάτινους πόρους που της ανήκουν – πλέον – για ξέπλυμα μετάλλων και όχι για την υδροδότηση των φτωχών αγροτών, γιατί αυτό επιτάσσει ο νόμος του κέρδους ! Οι παραπληροφορημένοι και εξαπατημένοι πολίτες δεν θα μάθουν ποτέ – από τα κανάλια της διαπλοκής και της διαφθοράς – ότι 86 πόλεις στον κόσμο, πόλεις στις οποίες το νερό είχε ιδιωτικοποιηθεί, επανέφεραν το παλιό καθεστώς της δημόσιας η δημοτικής επιχείρησης ύδρευσης, την ώρα που εμείς στην Ελλάδα ιδιωτικοποιούμε την ΕΥΔΑΠ. Ούτε θα μάθουν ποτέ ότι στις ΗΠΑ – στο βασίλειο της ελεύθερης αγοράς – ένας ιδιώτης δεν μπορεί να συλλέξει βρόχινο νερό, γιατί το νερό ανήκει σε ιδιώτικες επιχειρήσεις. Δεν θα μάθει τίποτα απ’ όλα αυτά ο δύστυχος τηλεθεατής και έτσι θα πάει για ακόμη μια φορά σαν πρόβατο επί σφαγή να ψηφίσει – με τις οδηγίες της τηλεόρασης – τις κυβερνήσεις που λειτουργούν ως τοποτηρητές της νέας τάξης.

Ας αναλογιστούμε όλοι μας πόσο λογικό είναι το νερό να ανήκει σε ιδιώτες. Έτσι απλά. Αυτή η απλή ερώτηση. Μπορεί το νερό να αγοραστεί από κάποιον ιδιώτη; Και αν μπορεί, τότε γιατί όχι και ο αέρας… Ας αναλογιστούμε που ανήκει το νερό. Η αυτονόητη απάντηση είναι στον Θεό. Η αμέσως επομενη απάντηση είναι στον λαό. Άρα στην κυβέρνησή του – αν υποτεθεί ότι η κυβέρνηση εκπροσωπεί τον λαό και όχι αλλότρια συμφέροντα. Κάποιοι όμως δεν θέλουν να ανήκουν στα έθνη οι πλουτοπαραγωγικές πηγές τους. Θέλουν να ανήκει όλος ο πλούτος στην διεθνή τραπεζική μαφία. Θα φροντίσουν μέσω των καναλιών που ελέγχουν, να δυσφημήσουν κάθε δημόσια επιχείρηση, ώστε να πουληθεί στο τέλος για ένα ευτελές ποσό. Ένας κόσμος που τα πάντα θα ανήκουν – υποτίθεται σε ιδιώτες – αλλά πρακτικά, στην τραπεζική ολιγαρχία, είναι ένα από τα οράματα της νέας τάξης και συνάμα η βασική θεωρία της οικονομικής σχολής του Σικάγο.

* Ο κάποιος κύριος Paulsen είναι ο γεννημένος το 1955 στο Queens της Νέας Υόρκης, εβραϊκής καταγωγής μεγαλοεπενδυτής John Alfred Paulson. Ο Paulsonφιγουράρει στην 9η θέση των 50 πλουσιότερων Εβραίων στον κόσμο, σύμφωνα με την Jerusalem Post, τρεις θέσεις πίσω από τον George Soros… Ο Paulson,κατάφερε να γίνει διάσημος στα χρηματοοικονομικούς κύκλους το 2007 όταν “έβγαλε” σχεδόν $4 δισ. στοιχηματίζοντας στην αγορά στεγαστικών δανείων των ΗΠΑ στην αρχή της οικονομικής κρίσης. Σύμφωνα με το Forbes, η περιουσία του ανέρχεται πλέον σε $13,5 δισεκατομμύρια, ωστόσο, όταν ξεκίνησε την επενδυτική εταιρεία Paulson & Co. το 1994 είχε μόλις $2 εκατ. κι έναν υπάλληλο.

ΚΟ: Όπως διαβάζουμε στην «κίνηση 136″ και στο άρθρο «Ευχή ή κατάρα η ιδιωτικοποίηση του νερού ;»:
…..Την ίδια ώρα οι αντιδράσεις οργανώσεων συνεχίζονται κανονικά και επικαλούνται τη διεθνή εμπειρία για να αποδείξουν πως μόνο καταστροφική θα μπορούσε να είναι η ιδιωτικοποίηση του νερού.

Το 1989 η Μάργκαρετ Θάτσερ ιδιωτικοποιεί το δίκτυο ύδρευσης στην Αγγλία και την Ουαλία. Είναι από τις πρώτες χώρες της Ευρώπης που εφάρμοσαν αυτή την πολιτική όσον αφορά στο νερό. Η ποιότητα του νερού μπορεί να βελτιώθηκε, αλλά με ένα «γερό» αντάλλαγμα, αφού τα πρώτα εννιά χρόνια οι τιμές αυξήθηκαν σχεδόν κατά 50%. Έτσι, παρά τη βελτίωση της ποιότητας του νερού, ο κίνδυνος να μείνουν σπίτια χωρίς νερό λόγω της αύξησης αυτής ήταν μεγαλύτερος. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν τέσσερις ιδιωτικές εταιρείες ύδρευσης, αλλά το κόστος του νερού παραμένει αρκετά υψηλό, παρ’ ότι θα περίμενε κανείς να έχει μειωθεί λόγω του ανταγωνισμού. Μέχρι σήμερα υπάρχει μεγάλη διαμάχη για το θέμα της ιδιωτικοποίησης της ύδρευσης και τις επιπτώσεις που έχει στην αγγλική κοινωνία.……..

Η Αργεντινή ήταν από τις πρώτες χώρες που ιδιωτικοποίησε το σύστημα ύδρευσής της. Το 1993 η κυβέρνηση παρέδωσε τη δημοτική ύδρευση σε ένα consortium πολυεθνικών και τοπικών εταιρειών. Η Παγκόσμια Τράπεζα έσπευσε να συγχαρεί την κίνηση της Αργεντινής χαρακτηρίζοντάς την ως την πιο ελπιδοφόρα επένδυση. Όμως η χαρά δεν κράτησε πολύ. Οι εταιρείες τοποθέτησαν σε θέσεις- «κλειδιά» φίλους της κυβέρνησης με τεράστιους μισθούς, ενώ για να ανταπεξέλθουν στο υψηλό κόστος επέβαλαν αύξηση των τιμολογίων που έπληξαν εκατομμύρια φτωχών.

Στη Νότια Αφρική η ιδιωτικοποίηση του δικτύου ύδρευσης είχε ως αποτέλεσμα μια από τις χειρότερες επιδημίες χολέρας στις φτωχές συνοικίες του Γιοχάνεσμπουργκ το 2000-2002.

Το 2008 στη Γαλλία ο δήμος του Παρισιού αποφάσισε να μην ανανεώσει τη σύμβαση με τις εταιρείες Veolia και Suez που κατείχαν το δίκτυο από το 1985, αλλά να αναλάβει η δημοτική αρχή το σύστημα ύδρευσης. Το 2010 ιδρύεται η δημοτική εταιρεία Eau de Paris και ο δήμος καταφέρνει να εξοικονομήσει 35 εκατ. ευρώ τον χρόνο προχωρώντας παράλληλα σε μείωση των τιμολογίων κατά 8%.

Στη Γερμανία οι υπηρεσίες ύδρευσης ανήκουν στον δημόσιο τομέα παντού εκτός από το Βερολίνο, ενώ η Ολλανδία με νόμο του 2004 κήρυξε παράνομη κάθε συμμετοχή ιδιωτικού οργανισμού σε υπηρεσίες ύδρευσης.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ