Η απέχθεια της Μεταμοντέρνας και της "Επαναστατικής Αριστεράς", για τα Εθνικά Θέματα.

Του Γ. Σιώζου
Η ενασχόληση με θέματα που άπτονται, της υπεράσπισης της εθνικής και κρατικής οντότητας της χώρας, της εδαφικής της ακεραιότητας και ανεξαρτησίας, καθιστούν αυτόματα ύποπτο "σωβινισμού" εκείνον που επιχειρεί να τα θίξει.
Η Αριστερά που στο παρελθόν αποτελούσε την κύρια πατριωτική δύναμη, θεωρώντας πως για να ανοίξει ο δρόμος για τον Σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, έθετε ως προϋπόθεση την κατάκτηση και υπεράσπιση της εθνικής Ανεξαρτησίας, φαίνεται να ασπάζεται πλέον τα "χαριτωμένα" μεν, αλλά τελείως αφασιακά συνθήματα του τύπου:


Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του.

Το Κυπριακό, είναι ένα ζήτημα που αρκετά μας έχει κουράσει και συναινεί στο "δόγμα" εγκατάλειψης της Κύπρου. Το γνωστό η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάδα συμπαρίσταται.

Η Θράκη απέχει εκατοντάδες χιλιόμετρα από την Αθήνα, και το προσφυγικό, δεν είναι παρά ένα ζήτημα που όσοι το υπερτονίζουν, καλλιεργούν το κατάλληλο έδαφος για να σπεκουλάρει η Χρυσή Αυγή.

Τί μένει για να απασχολεί τη Μεταμοντέρνα "Αριστερά";

Μα βέβαια τα κοινωνικά δικαιώματα των καταπιεσμένων κοινωνικών ομάδων π.χ. των ομοφυλόφιλων. Η εφεύρεση του τρίτου φύλλου, το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό, η υπεράσπιση των "δημοκρατικών" δικαιωμάτων και η εξαγωγή της αστικής Δημοκρατίας, σε χώρες με αυταρχικά καθεστώτα.

Επίσης, η ανάπτυξη μορφών κοινωνικής οικονομίας στα πλαίσια βεβαίως του καπιταλισμού και δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης για την αντιμετώπιση της ακραίας φτώχειας.

Όλως "τυχαίως" τα ίδια ακριβώς ζητήματα προβάλλονται και από πλείστες όσες Αμερικάνικες "δεξαμενές" σκέψης, και υλοποιούνται από πάσης φύσεως Μ.Κ.Ο. αδρά χρηματοδοτούμενες, αποτελώντας τα σύγχρονα "Ιεραποστολικά" Τάγματα του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού.

Η Μεταμοντέρνα "Αριστερά" ως άλλη Μαντάμ-Σουσού τα αναμασά, φτύνοντας ταυτόχρονα αξίες και έννοιες, όπως: Έθνος, Πατρίδα, Ελληνισμός, ως παρωχημένες ή ακόμη και Φασιστικές.

Η λεγόμενη "Επαναστατική Αριστερά" τα υποβαθμίζει, προτάσσοντας το ταξικό στοιχείο ως αιχμή της πολιτικής της, φοβούμενη πως η ανάδειξη των εθνικών θεμάτων, θα την κατατάξει στις δυνάμεις του εθνικισμού.

Προφανώς και πάσχει από Αμνησία.


Λησμονεί πως στις κρίσιμες ιστορικές στιγμές, όπως αυτές που διανύει η χώρα μας, το πρώτιστο καθήκον της Αριστεράς, είναι η ανάδειξη της Εργατικής τάξης και των εργαζομένων, σε Εθνική Τάξη, συσπειρώνοντας σε ένα μεταβατικό πρόγραμμα σοσιαλιστικής κατεύθυνσης, τα μικρομεσαία αστικά στρώματα που βίαια προλεταριοποιούνται.

Δυστυχώς για την Μεταμοντέρνα "Αριστερά", το Αιγαίο δεν ανήκει πλέον στα Ψάρια του!!!


Εκχωρείται από αυτήν, ανερυθρίαστα, στο ΝΑΤΟ.


Η Τουρκία είναι χώρα του ΝΑΤΟ, άρα καθίσταται και αυτή υπεύθυνη της φύλαξής του.

Οι Γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, τείνουν προς το βαθύ Μαύρο.

Η Γερμανία για πρώτη φορά μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, αποκτά ναυτική παρουσία στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο, προφανώς υπερασπιζόμενη τα συμφέροντα της Ελλάδας, αλλά και τη Δημοκρατία και την Ειρήνη, στον ευρύτερο χώρο της Μ. Ανατολής.

Η υπεράσπιση και η αποδοχή του δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού, ανατρέπει τη Συνθήκη της Λωζάνης, δίνοντας τη δυνατότητα στη Μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης να αυτοπροσδιορίζεται ως Τουρκική.

Έτσι παρέχεται η δυνατότητα στην Τουρκία να παρεμβαίνει, όταν κατά την κρίση της θεωρεί, ότι στην Ελληνική επικράτεια "καταπιέζονται" οι ομοεθνείς της.

Το ζήτημα των εθνικών μειονοτήτων ιστορικά, πολλάκις αξιοποιήθηκε ως πρόσχημα υλοποίησης επεκτατικών σχεδίων.

Από την Χιτλερική Γερμανία στον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο και στο όνομα της υπεράσπισης των Εθνικών μειονοτήτων, από το ΝΑΤΟ, με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας.

Όλοι θυμούνται, πώς τότε η Μεταμοντέρνα Αριστερά επιδοκίμαζε τους Νατοϊκούς Βομβαρδισμούς.

Επιτέλους, δεν μεταλλάσσεται μόνον η "Αριστερά", αλλά και το ΝΑΤΟ σε ειρηνευτικό οργανισμό, και υπερασπιστή των εθνικών μειονοτήτων.

Διαισθάνομαι ότι αρχίζω να γίνομαι πολύ Μπανάλ, γιατί θα αναφερθώ στο Κυπριακό.

Αυτή η κολόνια κρατάει χρόνια. Γι' αυτό και η Μεταμοντέρνα "Αριστερά" σπάζοντας τα δόγματα και τις ιδεολογικές αγκυλώσεις, τάχθηκε αναφανδόν υπέρ του σχεδίου Ανάν.

Όταν ανήκουμε σε μία υπερκρατική ολοκλήρωση όπως η Ε.Ε., και ζούμε σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, τί σημαίνει διχοτόμηση της Κύπρου;

Τί νόημα έχει η ύπαρξη ενιαίου Κυπριακού Κράτους;

Άδεια πουκάμισα και Άφαντη η Ελένη.


Τώρα που προωθείται μιά νέα εκδοχή του ιδίου σχεδίου, πρέπει να αναμένουμε από την Μεταμοντέρνα "Αριστερά" να παίξει τα ρέστα της.

Είναι σίγουρο ότι δεν θα επιτρέψει στο σωβινισμό να "δηλητηριάζει" τις ψυχές των λαών Ελλάδας και Τουρκίας.

Κόπτεται η Μεταμοντέρνα "Αριστερά" για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και την επιβολή της Αστικής Δημοκρατίας, έστω και μέσω της εξαγωγής της, σε χώρες με αυταρχικά καθεστώτα.

Ποιός δεν θυμάται τις αγωνιώδεις εκκλήσεις της κας Δούρου, τότε υπεύθυνης για την Ευρωπαϊκή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, για επέμβαση των χωρών της Ε.Ε. στη Συρία;

Να πώς αποκαλύπτεται το απάνθρωπο πρόσωπο του Μεταμοντερνισμού, που με την ιδεολογία του και την πολιτική του, συμβάλει στη διάλυση των χωρών, στη δημιουργία χάους και στα ατέλειωτα προσφυγικά καραβάνια των προλεταρίων.


Με πρόσχημα την ανατροπή των Αυταρχικών καθεστώτων και την επιβολή της Αστικής Δημοκρατίας, Κρατικές οντότητες και χώρες μετατρέπονται σε χώρους, δημιουργώντας το δράμα των προσφύγων.

Η Παγκοσμιοποίηση πρέπει να σαρώσει τα εθνικά κράτη, προκειμένου να υπάρχει ελευθερία κίνησης του Κεφαλαίου, μετατρέποντας ολόκληρους πληθυσμούς σε σύγχρονους τροφοσυλέκτες.

Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και γι' αυτό οι προλετάριοι θα πρέπει να εκπατριστούν, με τον πιο βίαιο και τραγικό τρόπο.

Τα δάκρυα της Μεταμοντέρνας "Αριστεράς" για το δράμα των προσφύγων, είναι Κροκοδείλια, στο βαθμό που όχι μόνον δεν αποκαλύπτουν τον βρώμικο ρόλο του διεθνοποιημένου Κεφαλαίου, αλλά σιγοντάρουν τη δράση του, εκχυδαϊζοντας την έννοια του Διεθνισμού, συγχέοντάς την με αυτή της Παγκοσμιοποίησης του Κεφαλαίου.

Η σημερινή Κυβέρνηση της Μεταμοντέρνας "Αριστεράς", έχει αποδεχτεί το ρόλο που της έχουν αναθέσει οι Ευρωπαίοι "Εταίροι" και πρόθυμα μετατρέπει τη χώρα, σε χωματερή ανθρώπινων ψυχών.

Αυτό που κάνει όμως πως δεν καταλαβαίνει, είναι πως και η δική της μοίρα είναι η χωματερή.


Η "Επαναστατική" Αριστερά από την άλλη αρνείται να "λερώσει" τα χέρια της με την αντιμετώπιση των εθνικών ζητημάτων.

Ξεχνά την χαρακτηριστική έκφραση του Α. Βελουχιώτη.

Ότι ως λαός πρέπει να υπερασπιστούμε τις πεζούλες μας.

Ποτέ δε μπήκε στον κόπο να τονίσει στα καραβάνια των προσφύγων, αυτό που τονίζει ο Ν. Ζαχαριάδης στο περίφημο Γράμμα του, που έθετε το θεμέλιο του εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα.

Πολεμάμε
και κάτω από τις Διαταγές του Δικτάτορα Μεταξά, όχι για την υπεράσπισή του, αλλά για την υπεράσπιση της Πατρίδας και την αντιμετώπιση του Φασισμού.

Εξαντλείται σε εκδηλώσεις υποδοχής και συμπαράστασης προς τους πρόσφυγες.

Υποδοχή πού;

Στα σύγχρονα Νταχάου που ετοιμάζει η χώρα μας.


Αλληλεγγύη προς τί;

Για εξωραϊσμό της ομηρίας τους;

Απειλητικά σύννεφα συσσωρεύονται πάνω από τη Χώρα.


Ίσως η πρωτοδεύτερη κυβερνώσα "Αριστερά" αποδειχτεί η πιο Εθνοπροδοτική.

Ο κίνδυνος διαμελισμού της Χώρας δεν αποτελεί πλέον σενάριο επιστημονικής φαντασίας, είναι ορατός.

Η αντισυστημική Αριστερά μειοψηφικό τάγμα ξυπόλητο, καταδικασμένη σε "Ταξικό" σκοτάδι απόλυτο.

Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, δεν μπορούμε να ελπίζουμε πια, σε κανένα θαύμα.
Πηγή
--------------
  • Ο Τσίπρας βρίζει αναίσχυντα τους λαούς της Ευρώπης που υπερασπίζονται την εθνική τους κυριαρχία

    Τώρα που το αντί-ΕΕ κίνημα αναπτύσσεται πανευρωπαϊκά και υπάρχει κίνδυνος να μπει δυναμίτης στη Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, πράγμα που ΤΡΕΜΟΥΝ σήμερα οι ελίτ σε όλη την Ευρώπη και στις ΗΠΑ— ιδιαίτερα αν καταφέρουν οι Βρετανοί να βγουν από την ΕΕ, οπότε θα τους ακολουθήσουν πιθανά και άλλοι λαοί— βγήκε ξανά ο Τσίπρας να περάσει τη γραμμή της Υπερεθνικής Ελίτ στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ (και από εκεί σε όλα τα παραμάγαζα της Παγκοσμιοποιητικής «Αριστεράς») για το ανερχόμενο τέρας της ακροδεξιάς στην Ευρώπη !!!
    Αυτή λοιπόν η «αριστερή» μαριονέτα ενός προτεκτοράτου —όπως έχει καταντήσει την Ελλάδα και ο ίδιος, ιδιαίτερα μετά το «δεν έχει σύνορα η θάλασσα» και την έλευση του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο— τολμά με περίσσιο θράσος να αποκαλεί “φασίστες”  και ακροδεξιούς τους λαούς και τις κυβερνήσεις χωρών (από την Ουγγαρία και την Πολωνία μέχρι τη Σλοβακία που έχει και αριστερή κυβέρνηση(!) ως την Αυστρία) επειδή δεν εφαρμόζουν…κοινές αποφάσεις της ΕΕ (δηλαδή της Υ/Ε που τις υπαγορεύει—διάβαζε οι πολυεθνικές και τα όργανά τους), αλλά και επειδή δεν αναλαμβάνουν το μερίδιο «ευθύνης» που τους «αναλογεί» στο ζήτημα απορρόφησης των «προσφύγων και μεταναστών» !
    Καλεί δηλαδή τις «φρέσκιες» χώρες της ΕΕ (Ουγγαρία, Πολωνία, Σλοβακία έγιναν μέλη το 2004) να συμμορφωθούν «προς τας υποδείξεις του», λες και είναι υποχρεωμένος ο λαός της Σλοβακίας, όπως άλλωστε και ο δικός μας, αλλά και όλοι οι λαοί της Ευρώπης να φορτωθούν στον προϋπολογισμό τους, στις κοινωνίες τους και τις κοινωνικές τους υπηρεσίες (Υγεία, Εκπαίδευση κλπ.) τα εκατομμύρια μεταναστών που βρήκαν την ευκαιρία με τον ΣΥΡΙΖΑ να περάσουν από τις ταλαιπωρημένες (πολιτικοστρατιωτικά και οικονομικά) χώρες τους στον «παράδεισο» της ΕΕ. Ιδιαίτερα τώρα που η Υ/Ε συνθλίβει παντού τα υπολείμματα κοινωνικού κράτους όπου αυτά έχουν απομείνει…
    Λες και είναι υποχρεωμένοι οι λαοί της Β. Ευρώπης (που χωρίς καν να ρωτηθούν) καλούνται να περιθάλψουν τα εκατομμύρια των προσφύγων που προκάλεσε με τους πολέμους της η Υπερεθνική Ελίτ (χωρίς βέβαια να ρωτήσει ούτε τους λαούς αυτούς για τους πολέμους της!). Φυσικά, την ίδια στιγμή, το κόμμα του Τσίπρα και οι συνιστώσες της Παγκοσμιοποιητικής «Αριστεράς» κάλυπταν ιδεολογικά τους πολέμους αυτούς—μιλώντας για …λαϊκές επαναστάσεις και δικτάτορες που πρέπει να πέσουν…
    Όμως αυτές οι κυβερνήσεις που κλείνουν τα σύνορά τους δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να εξασφαλίζουν έναν βαθμό εθνικής και οικονομικής κυριαρχίας, όπως απαιτεί το ανερχόμενο σε όλη την Ευρώπη κίνημα υπέρ της εθνικής κυριαρχίας και κατά της ΕΕ —πράγμα που για τον «αριστερό» πρωθυπουργό μας είναι έγκλημα ασυγχώρητο.
    Δηλαδή πρόκειται ξεκάθαρα για εσκεμμένη διαστρέβλωση και βρώμικη γραμμή της «Αριστεράς» το να εμφανίζει ο Τσίπρας ως «ακροδεξιό τέρας που αναδύεται στην Ευρώπη» το φαινόμενο οι βόρειοι λαοί να απαιτούν και να πετυχαίνουν κάποιο έλεγχο των συνόρων τους, ενώ αυτός να υποστηρίζει αναίσχυντα —όπως του λένε οι Σόρος και οι λοιποί εντολείς του— ότι «εμείς της πρώτη φορά αριστεράς» είμαστε οι «καλοί», ενώ οι λαοί που αντιστέκονται με στόχο κάποια εθνική κυριαρχία είναι οι «κακοί».
    Και δεν νιώθει βέβαια κανένα ίχνος ντροπής όταν προσάπτει στις χώρες αυτές την «αντικαπιταλιστική» κατηγορία, άκουσον-άκουσον, ότι με τα μέτρα που παίρνουν μέσα στην ΕΕ αποκτούν «εθνική κυριαρχία μόνο έναντι των ανθρώπων όχι όμως και έναντι του κεφαλαίου» (!!!), ενώ ο ίδιος ο Τσίπρας προφανώς κάνει το αντίθετο: δηλαδή μπορεί μεν να παραδίδει εθνική κυριαρχία στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ «για το καλό των ανθρώπων», στο θέμα όμως του κεφαλαίου είναι κέρβερος, προφανώς με το να ξεπουλά όλο τον εθνικό μας πλούτο στο ξένο κεφάλαιο..! Και βέβαια βολικά διαστρέφει, ο πρώτος τη τάξει «αριστερός» εντολοδόχος της Υ/Ε, το γεγονός ότι η «ελεύθερη» κίνηση ανθρώπινου δυναμικού είναι επίσης βασικό στοιχείο της καπιταλιστικής αγοράς, ιδιαίτερα της παγκοσμιοποιημένης.
    Παραπλανά λοιπόν ο Πρωθυπουργός «μας» σε σχέση με την τέτοια επιλογή των χωρών του Βίσενγκραντ (Τσεχία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Πολωνία) αλλά και της Αυστρίας για έλεγχο των συνόρων, επιλογή η οποία δεν κινείται βέβαια στα πλαίσια ενός «εθνικοαπελευθερωτικού προτάγματος», αλλά αποτελεί επιλογή των ντόπιων ελίτ (για εκλογικούς συνήθως λόγους), που όμως συναντά φυσικότατα τη στήριξη του απλού λαού, ο οποίος δεν είναι διατεθειμένος να ανταγωνίζεται και να αλληλοεξοντώνεται με τους μετανάστες μέσα στα ανοιχτά σύνορα της ΕΕ και τις ανοιχτές αγορές «για ένα… καλύτερο αύριο».!
    Το συνονθύλευμα όμως των πασόκων-τεχνοκρατών και των «αριστερών» ψευτοδιανοούμενων της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί τη στάση αυτή των λαών και των εκλεγμένων κυβερνήσεών τους ως κίνδυνο για τις αξίες της Ευρώπης!!!
    Και επειδή προφανώς ως αξίες της Ευρώπης εννοούν και την «Δημοκρατία» τους, ρωτάμε:
    Ποιος είναι δημοκράτης;
  • Ο “ακροδεξιός” Ορμπάν της Ουγγαρίας που κάλεσε τον ίδιο τον λαό να ψηφίσει σε δημοψήφισμα αν θα αποφασίζει αυτός πόσους μετανάστες θα έχει η Ουγγαρία αντί να το αποφασίζει αυτό ο κάθε Γιούνκερ-Σουλτς κλπ..
  • Ή ο Τσίπρας που όχι μόνο δεν διανοείται να προκηρύξει δημοψήφισμα για το αν θέλει ο λαός να μετατραπεί η χώρα σε μια πελώρια αποθήκη μεταναστών της Ευρώπης;
Αλλά να μην αναφερθούμε βέβαια στο ότι και όταν προκήρυξε δημοψήφισμα και ο λαός ψήφισε ΟΧΙ στα Μνημόνια κλπ., αυτός την άλλη κιόλας μέρα ξεκίνησε διαπραγματεύσεις για ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ!
ΑΝ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΛΗΤΕΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΑΥΤΗ, ΤΟΤΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ;
Φυσικά ο Τσίπρας λέει και πράττει αναλόγως, καθώς απολαμβάνει την πλήρη στήριξη των συνοδοιπόρων της Παγκοσμιοποιητικής Αριστεράς τύπου ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ (αλλά και του ΚΚΕ πλέον), που δεν λένε κουβέντα για κλείσιμο συνόρων -την στιγμή μάλιστα που οι «Γιατροί χωρίς σύνορα» μιλούν για εγκλωβισμό 350.000 προσφύγων και μεταναστών σύντομα, ενώ ο Αβραμόπουλος επιβεβαίωσε ότι αναμένονται 100.000 μέσα στον Μάρτιο μόνο!
Το ωραίο είναι ότι κάποιοι από την «Αριστερά» αυτή που τόλμησαν αρχικά να μιλήσουν για εθνική κυριαρχία, μόλις ξέσπασε η προσφυγική κρίση «ξέχασαν» αυτά που έλεγαν για κυριαρχία, και τώρα μιλούν για «ασφαλή διέλευση των προσφύγων», δηλαδή για τη μετατροπή της χώρας σε μόνιμο “Hot Spot” και απώλεια κάθε ελέγχου των συνόρων μας! (βλ. επίσημη γραμμή της ΛΑΕ, αλλά και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ακόμη και του ΚΚΕ, καθώς επίσης και τα τελευταία άρθρα Κώστα Λαπαβίτσα στην ιστοσελίδα «ΙΣΚΡΑ»)
Για αυτό και ο Τσίπρας σε μια αποστροφή του λόγου «του» έκανε αναφορά στην «ιδεολογική ηγεμονία που κερδίσαμε και που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αφήσουμε να χαθεί..», αφού γνωρίζει πολύ καλά ότι από τα αριστερά παίζει χωρίς αντίπαλο…ενώ από τα δεξιά η ΧΑ απέχει παρασάγγας από τον χαρακτήρα και τη δράση άλλων εθνικιστικών/πατριωτικών κομμάτων ή κινημάτων της Ευρώπης, και δεν συγκεντρώνει βέβαια εκλογικά ποσοστά ανάλογα με αυτά του FN στη Γαλλία ή του UKIP στη Βρετανία, ούτε αποτελεί μαζικό πόλο έλξης των λαϊκών μαζών που αντιτίθενται σήμερα και στην Ελλάδα (έστω και θολά) στην ιδεολογία της Παγκοσμιοποίησης, των ανοιχτών συνόρων κλπ..
Και παίζει χωρίς αντίπαλο ο Τσίπρας στο πεδίο του Αντιπαγκοσμιοποιητικού Αγώνα, παρόλο που η Ελλάδα υπέστη τη μεγαλύτερη οικονομική και κοινωνική καταστροφή από όλες τις άλλες χώρες της ΕΕ…
ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΦΟΡΑ ΟΜΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ ΝΑ ΥΠΟΤΑΞΟΥΝ ΤΟΝ ΛΑΟ ΜΑΣ
Οι λαοί ξυπνούν παντού, απλά εμείς στην Ελλάδα, έχοντας την πιο διεφθαρμένη “Αριστερά” στην Ευρώπη, θα χρειαστούμε ίσως περισσότερο χρόνο για να απαλλαγούμε από τη γάγγραινα της ιδεολογίας της Παγκοσμιοποίησης και της ΕΕ και τα ντόπια γρανάζια της, «αριστερά» και «δεξιά». Γρανάζια που –με την αγαστή συμπαράσταση και καθημερινή πλύση εγκεφάλου των ΜΜΕ– έχουν βαλθεί να υποτάξουν σε τέτοιο βαθμό συνειδησιακά το λαό μας,  που τον παρουσιάζουν μάλιστα και υπερήφανο που έγινε η παραδουλεύτρα  των αποφάσεων της Υπερεθνικής Ελίτ !
Καλούμε όλες τις υγιείς δυνάμεις της Πατρίδας μας σε αντίσταση ενάντια στην μετατροπή της Ελλάδας και της Ευρώπης σε μία α-λά «Σόρος» πολυπολιτισμική «κοινωνική σούπα»… εύκολο θύμα στις ορέξεις της Υπερεθνικής Ελίτ.

ΜΕ ΑΜΕΣΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ, ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΗΔΗ ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΤΟ ΜΕΚΕΑ, ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ

α) Άμεση έξοδος από την ΕΕ και επομένως αποδέσμευση από τη Συνθήκη Σένγκεν, Δουβλίνου κλπ. και το ΝΑΤΟ

β) Άμεσο κλείσιμο (δηλαδή κυριαρχικό έλεγχο) των συνόρων μας και επιστροφή των προσφύγων στην Τουρκία ή ακόμη και στις χώρες προέλευσης τους αν αυτή δεν τους δέχεται. Ειδικές ρυθμίσεις για τους πραγματικούς Σύριους πρόσφυγες πολέμου.

γ) Άμεση έναρξη διαπραγματεύσεων με άλλες χώρες εκτός ΝΑΤΟ για να εξασφαλίζουμε τη προστασία των συνόρων μας από τους γκάνγκστερς του ΝΑΤΟ

ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΗΡΥΝΕΣ ΜΕΚΕΑ ΠΑΝΤΟΥ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

================

Σχετικά με την "ιδεολογική γειτνίαση" αριστερών τύπου ΣΥΡΙΖΑ με τους παγκοσμιοιτές... ακούστε την εξήγηση του Κλεάνθη Γρίβα.


Στο 2.15 λεπτό: 

"ο Αντώνης ο Λιάκος ήταν ένας φανατικός τροτκσιστής διεθνηστής θα λέγαμε, μ' έναν ειδικό τρόπο διεθνιστής, ως γνωστόν ο μπολσεβίκικος διεθνισμός αποσκοπούσε σε ένα και μόνο πράγμα, να μετατρέψει τα κατά τόπους Κ.Κ. με βάση την 3η διεθνή ... σε πρακτορεία της εξωτερικής πολιτικής της ΕΣΣΔ. Δηλαδή επρόκειτο ουσιαστικά για ένα μεγάλο Ρώσικο εθνικισμό που εκδηλώνονταν με τη μορφή του διεθνισμού.

.....

... στην πορεία της εξέλιξής του έκανε ένα άλμα από τον μπολσβίκικο διεθνισμό, στον καπιταλιστικό διεθνισμό, δηλαδή στον καπιταλισμό που προωθεί το ΔΝΤ,κ η Παγκόσμια Τράπεζα, κ.τ.λ.π. και αυτό είναι πάρα πολύ απλό γιατί γίνεται, γίνεται για το λόγο ότι το κράτος έθνος είτε μας γουστάρει είτε δεν μας γουστάρει αποτελεί την συλλογικότητα μέσα στην οποία ο κάθε άνθρωπος αποκτά την ιδιότητα του πολίτη, δηλαδή είναι υποκείμενο μιας σειράς συγκεκριμένων νομικά καθιερωμένων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων και ελευθεριών.. καταλαβαίνετε τι θέλω να πω....

Προφανώς επειδή το κράτος- έθνος αποτελεί έναν ισχυρό παράγοντα εναντίωσης αυτή τη στιγμή στην αλλοτριωτική εισβολή των πρκατόρων του χρηματοπιστωτικού συστήματος, το κράτος -έθνος πρέπει να  υποστεί μια αποδυνάμωση δραστική να καταντήσει δηλαδή νυχτοφύλακας για τη συλλογή φόρων προς όφελος του χρηματοπιστωτικού συστήματος και τίποτα άλλο και για να γίνει αυτό πρέπει να υποστεί μια ιδεολογική αποδόμηση. Είναι γνωστό τι σκοπό εξυοηρετούνε, τάχουν πει και οι ίδιοι...

...σ' αυτήν την κατεύθυνση λοιπόν έχει γίνει μια επιστράτευση παλαιών "διεθνιστών" - εντός εισαγωγικών γιατί εμένα  ... που μεταλάχτηκαν σε καπιταλιστικού χαρακτήρα διεθνιστές..."το κράτος- έθνος πνέει τα λίσθοια και θα το βάλουμε στην άκρη σαν άχρηστο εργαλείο κ.τ.λ.π.  ...

...εκείνο που θέλω να τους πω είναι το εξής: Αυτή τη στιγμή καμία κοινωνία δεν διαθέτει άλλο τρόπο άμυνας απέναντι στην νεοφιλελεύθερη εισβολή από εργαλείο που λέγεται κράτος - έθνος.  Είτε το θέλουμε - είτε δεν το θέλουμε.

και γι' αυτό ακριβώς οι κοινωνίες εκεί στρέφονται προκειμένου να ζητήσουν θύλακες προστασίας και εκεί πρέπει να κατευθύνουν τις προσπάθειές τους να... καταλάβουν το κράτος - έθνος  οι ίδιες οι κοινωνίες προκειμένου να φέρουν αποτελέσματα, να εναντιωθούν στην εισβολλή την νεοκαπιταλιστική, την νεοφιλελεύθερη. 

Θα ήθελα να πω το εξής: Το κράτος έθνος υπάρχει τους τελευταίους δυο αιώνες, αλλά υπάρχει όμως δεν μπορούμε να το αμφισβητήσουμε, υφίσταται... προηγούμενα δεν υπήρχε, ήταν αυτοκρατορικά δομημένη η ευρωπαϊκή ήπειρος και δεν υπήρχαν κράτη έθνη. Το 1830 -40 αρχίζει η ανάδυση των κρατών εθνών που αποτελούν του πόλους μέσα στους οποίους πραγματώνεται, οργανώνεται η ιδιότητα του πολίτη. άγνωστη στην προηγούμενη κατάσταση, την αυτοκρατορική οργάνωση. 

Το κράτος λοιπόν υπάρχει, δεν μπορεί κανείς να το ξεπεράσει με ιδεολογήματα...όπως ένα παράδειγμα ... το εφυολόγημα του Μαρξ...... "οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα" το αντίθετο  οι εργάτες που έχουν πατρίδα, το  κεφάλαιο μπορεί να μην έχει πατρίδα ..διότι η μεταφορά του κεφαλαίου από τον ένα τόπο στον άλλον, η επένδυση από μια περιοχή στην άλλη είναι μια απλή  διαδικασία, ενώ το ξερίζωμα ενός εργάτη, ενός εργαζόμενου από τον τόπο του όπου αναπτύσσει τον εαυτό του, ζει μέσα σαν συνισταμένη πρωσοπικών σχέσεων σ' έναν άλλο χώρο είναι μια τρομακτικά τραυματική εμπειρία και γι'αυτό κανείς δεν γουστάρει να μεταβληθεί σε πρόσφυγα αλλά μεταβάλλεται κάτω από την πίεση συνθηκών σε πρόσφυγα ... ενώ το κεφάλαιο κινείται ανεμπόδιστα...

Άρα ... οι εργαζόμενοι έχουν πατρίδα που οργανώνεται γύρω  από το κράτος - έθνος. 

...τώρα έχουμε φτάσει σε τέτιοι σημείο αποδόμησης των αντιστηριγμάτων ..εγώ για παράδειγμα δεν έχω καμιά σχέση με την θρησκεία, αλλά θεωρώ ότι αποτελεί ένα συνδετικό κρίκο των κοινωνιών όπως διαμορφώθηκαν στην ιστορική τους διαδρομή. Δεν μπορεί κανείς να στρέψει την πλάτη του σ' αυτή την πραγματικότητα αν δεν θέλει να εθελοτυφλεί βεβαίως... 

 

===========================================

(Εξαιρετικό!)

Του Ηλία Παπαναστασίου
Έπρεπε να βρουν τραγικό θάνατο 91 συνάνθρωποί μας για να καταλάβουμε όχι ΜΟΝΟ το μέγεθος της καταστροφής αλλά και τον βαθμό ανηθικότητας της κυβερνητικής «Επικοινωνίας».
Έπρεπε να συμβεί το τραγικό γεγονός για να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος παχυδερμισμού, ηθικής εξαχρείωσης και ανείπωτης παρακμής του... ηγετικού κυβερνητικού και κομματικού σώματος που αποτελεί την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ.
Έπρεπε να καούν ζωντανοί σχεδόν 100 συμπολίτες μας
για να συνειδητοποιήσουμε ιδίοις όμμασι το μέγεθος του βοθροειδούς παχυδερμισμού και παρακμιακού εκφυλισμού μιας πολιτικο–κομματικής κλίκας νεόπλουτων που διαφεντεύουν ήδη 3,5 χρόνια – 42 μήνες...– τις τύχες της χώρας μας.

Έπρεπε φαίνεται και όπως αποδείχτηκε μόνο μετά από τέτοιο φρικτό γεγονός, να συνειδητοποιήσουν οι μεγάλες μάζες του ελληνικού λαού το μέγεθος του Homo Amoralis– ανήθικου ανθρώπου– που κυβερνά εδώ και 3,5 χρόνια την χώρα μας – την απύθμενη κατρακύλα του, την ηθική του κενότητα και την αρρωστημένη του ματαιοδοξία.

Έπρεπε να χαθούν τόσες ζωές για να συνειδητοποιήσουμε πως η κατρακύλα δεν έχει τελειωμό, όρια ή οποιονδήποτε φραγμό. Δεν υπάρχουν φραγμοί για ανθρώπους που η κρατική τους θέση – πολύ προσοδοφόρα, δόξα τω θεώ…– δεν στηρίζεται σε προσόντα– αυτά πλέον είναι πολυτέλεια…– αλλά στην αρχή Populus delendus est (O Λαός πρέπει να εξαφανιστεί).

Εξαφάνιση μέσω ηθικής απομείωσης, επίρριψης ευθυνών στον ίδιο και αναγωγή της Ναζιστικής Αρχής περί Συλλογικής Ευθύνης σε Εισαγγελία Εφετών κατά του Ελληνικού Λαού. Από το «Μαζί τα φάγαμε» του Πάγκαλου, στο «Μαζί τα κάψαμε» – ενδιάμεσος σταθμός …– και από εκεί στο «Εσείς τα κάψατε, καλά να πάθετε !» (Τελικό Συμπέρασμα…)

Εάν οι Ναζί κατέστησαν ιδεολογικά ολόκληρους λαούς και εθνότητες υπεύθυνους για την μετέπειτα εξόντωσή τους στα κρεματόρια, ο ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ προχωρά ένα βήμα παραπάνω καθιστώντας τους υπεύθυνους όχι a priori αλλά a posteriori. Μετά θάνατον και πάνω στα πτώματα ηλικιωμένων, γονιών και μικρών παιδιών δεν εκφράζει σεβασμό στον νεκρό όπως γαλουχήθηκε αιώνες τώρα αυτή η χώρα από την εποχή της Αντιγόνης και του Κρέοντα.

Αντίθετα, τους δικάζει απανθρακωμένους και τους καταδικάζει εσαεί σαν μοναδικούς υπεύθυνους, ανάγοντας την Ύβρη σε ετυμηγορία και καταργώντας τον διαχρονικό Νόμο του Ανθρώπου, το Φυσικό Δίκαιο. Ίσως γιατί τους είναι πολύ απλό να καταργούν Ανθρώπινους Νόμους. Πως; Μα απλούστατα, δεν φέρονται σαν Άνθρωποι, όντας μη–ανθρώπινοι στην συμπεριφορά τους..

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση ψυχολογικής ή κοινωνικής επιστήμης για να κατανοήσουμε το απλό γεγονός πως δεν μιλάμε για φυσιολογικές αντιδράσεις ανθρώπων που όντως ενδιαφέρονται για τον συνάνθρωπο τους και μάχονται για τον καθημερινό, μη προνομιούχο και αποδεκατισμένο οικονομικά λαϊκό άνθρωπο δηλαδή τον Λαϊκό Άνθρωπο των κατασυκοφαντημένων Μικρομεσαίων – Μικροαστικά και Μεσοαστικά Στρώματα – ή τους κατακρεουργημένους οικονομικά Ελεύθερους Επαγγελματίες (Prekariat ) και πολύ περισσότερο για την σύγχρονη τάξη των Ειλώτων, την Εργαζομένη Τάξη των Μισθωτών του Ιδιωτικού Τομέα δηλαδή το σύγχρονο Μισθωτό Προλεταριάτο. Κάθε άλλο, δεν μιλάμε για κάτι παρόμοιο γιατί – απλούστατα– δεν ενδιαφέρονται γι αυτούς...

Αντιθέτως, μιλάμε για αντιδράσεις ανθρωπόμορφων παχύδερμων που η Ηθική τους ισοδυναμεί με το Απόλυτο Μηδέν και αντικαθίσταται από το μέγεθος της τσέπης τους, του μισθού τους, της λατρευτής τους θεσούλας για την οποία πάσχισαν και κατέκτησαν με όλες τις ικανότητες της έμφυτης δουλοπρέπειάς τους και τις αντίστοιχες ικανότητες της γλώσσας τους. Το ύφος τους είναι ευθέως ανάλογο της ταχύτητας της επαγγελματικής και κοινωνικής τους ανόδου και αντιστρόφως ανάλογο της αληθινής τους ταξικής προέλευσης.

Πάντα ο Lumpen θέλοντας να ξεχάσει την πραγματική του προέλευση και για την οποία ποτέ σχεδόν δεν μιλάει παρά μόνο στο νυκτερινό παραμιλητό των ονειρώξεών του («Θα κρατήσω άραγε την θέση μου και για πόσο;») προσωποποιεί έναν κλασσικό Διπολισμό συμπεριφοράς. Το αληθινό του άγχος δεν είναι η «Αριστερά» και οι «Υποτελείς Τάξεις» – όπως μερικοί από αυτούς (αυτο)βαυκαλίζουν προπαγανδιστικά το πόπολο που επηρεάζουν …– αλλά η θέση του, ο πολύ γενναιόδωρος μισθός του με όλα τα συναφή και συμπαρομαρτούντα δηλαδή τα προνόμια της Μεσαίας και Ανώτερης Γραφειοκρατίας (Μανδαρινάτου) που εκφράζουν.

Ένα παρόμοιο περιφερόμενο άτομο ταξικής απροσδιοριστίας και κοινωνικού αμορφισμού, μια αμοιβάδα της Κοινωνίας και ένας Χαμαιλέων του Δάσους δεν έχει «σταθερές», πάγιες αναφορές Κοινωνικού Χαρακτήρα και άλλες τέτοιες πολυτέλειες. Εκπροσωπεί τους Lumpen και τον Μικροαστικό Αχταρμά του ΣΥΡΙΖΑΙΙΚΟΥ περίγυρου, ζει και αναπνέει χωρίς αναστολές για την επαγγελματική και προσωπική του ανέλιξη, ευγνωμονεί τον Θεό – δηλαδή τους Κυβερνητικούς– που τον ανέβασαν με Καταπέλτη από το Υπόγειο στο Ρετιρέ μέσα σε μια βραδιά, τρομοκρατείται και μόνο στη σκέψη μήπως έρθουν οι «Άλλοι» με τον Κούλη και τον πετάξουν, περισσότερο όμως τρομοκρατείται από τους δικούς του, το ΣΥΡΙΖΑΡΙΑΤΟ και στο όποιο ανήκει. Τους είναι αρεστός;;; Τους κάνει όλα τα χατίρια, πατάει τα ανάλογα Like στους Κυβερνητικούς και Κομματικούς;;; Παρακολουθεί τις στημένες συγκεντρώσεις, την προπαγάνδα της ΥΕΝΕΔ – δηλαδή της σημερινής ΕΡΤ που θυμίζει περίοδο Χούντας– είναι καλός χειροκροτητής και οπαδός, στέλνει Χρόνια Πολλά στις γιορτές των στελεχών και υπουργών, τέλος πάντων είναι καλό και υπάκουο παΐδι σε αυτούς που τον έκαναν “Άνθρωπο” δηλαδή τον ταΐζουν και τον ποτίζουν;;; Έρχεται στα Gay Pride και πολεμά τον σεξισμό εναντίον των αξιότιμων Κυρίων και Δεσποινίδων του Σύριζα (Μερικές μάλιστα έρχονται ντυμένες, περιποιημένες και μακιγιαρισμένες σαν μοντέλα όπως η κ. Αχτσιόγλου, εν μέσω πένθους για τους απανθρακωμένους στο Μάτι… Είπαμε «σεβασμός στους νεκρούς» και οι ΣΥΡΙΖΑΙΕΣ πρώτες και καλύτερες…).

Εάν τα κάνει όλα τα παραπάνω με Γερμανική Συνέπεια και συμπεριφορά γλοιώδους Γραικύλου έχει σίγουρη την θέση του, ειδικότερα τώρα που οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ ακούνε την υπόκωφη οργή διαμαρτυρίας του λαού να διογκώνεται σαν τσουνάμι και να θυμίζει Λάβα του Βεζούβιου… Αρκεί να κρατηθεί στην Κυβέρνηση το Circo Medrano, το μεγάλο μας Τσίρκο που αυτοαποκαλείται Κυβέρνηση… Με μια προϋπόθεση.

Να είναι αυστηρός έως βασανισμού – διάβαζε καλύτερα, να λειτουργεί σαν παχύδερμο ανάξιο του ζωικού βασιλείου και αντάξιου των ερπετών, δηλαδή των ψυχρόαιμων πλασμάτων που αποτελούν την αηδιαστικότερη κατασκευή της ζωικής φύσης– στους «Κάτω» δηλαδή στα χαμηλότερα στρώματα.

O κρατικοδίαιτος ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ αντικατέστησε την ανθρώπινη συμπεριφορά με τον παχυδερμισμό και τα ψήγματα ηθικής με συναισθηματική και ψυχολογική κτηνωδία. Άλλωστε, αυτή είναι παραδοσιακά ιστορικά η ψυχοσύνθεση των Lumpen, ψοφοδεείς και αηδιαστικοί οσφυοκάμπτες με τους «Πάνω» αλλά απάνθρωποι και αληθινά τέρατα με τους «Κάτω» και αυτό συμβαίνει γιατί δεν είναι νεόπλουτοι Μικροαστοί αλλά νεόπλουτοι Lumpen, παραδοσιακό κοινωνικό στρώμα που στελέχωσε φασιστικά καθεστώτα και επέδειξε απίστευτη σκληρότητα.

Ούτε τα Τάγματα Εφόδου, ούτε οι Παρακρατικοί μετά τον Εμφύλιο προερχόντουσαν από την Αστική Τάξη αλλά από τα στρώματα των Lumpen δηλαδή των ερημωμένων ηθικά, απαξιωμένων κοινωνικά και ταξικά ανερμάτιστων.

Οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ αποτελούν επιβεβαίωση του κανόνα σε επίπεδο Μεσαίας και Ανώτερης Γραφειοκρατίας, κλασσικά παραδείγματα Lumpen που έπεσαν στον κρατικό μηχανισμό σαν «Κοράκια με νύχια γαμψά» και βιδώθηκαν στις καρέκλες τους. Η Κοινωνία τους είναι άχρηστη, ο λαός περιφρονητέος και τα λαϊκά στρώματα υπεύθυνα – αυτά και μόνο αυτά… – για την μοίρα τους. Από εκεί ξεκινά το υπερυψωμένο ΣΥΡΙΖΑΙΙΚΟ δάχτυλο της περιφρόνησης και της ηθικοδιδασκαλίας, από εκεί ο εστετισμός και το μπλαζέ ύφος όχι του Μικροαστού ή του Bourgeois αλλά του πρώην Lumpen που έγινε άνθρωπος και χόρτασε ψωμάκι λιγδώνοντας το αντεράκι του μέσω του Κομματικού «Καταπέλτη Επαγγελματικής Αποκατάστασης και Κοινωνικής Ανόδου» που είναι ο κομματικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ.

Έτσι ερμηνεύεται η χυδαία – το λιγότερο– στάση των Κυβερνητικών ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ απέναντι στους νεκρούς που έχτισαν στο Μάτι ρίχνοντάς τους όλες τις ευθύνες για τι δικές τους ανεπάρκειες και ασχετοσύνες. Το συμπέρασμα των χυδαιο–ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ; Όχι μόνο «Μαζί τα Κάψαμε»( Πρώτο στάδιο) αλλά «Εσείς φταίτε που καήκατε» (Τελικό Στάδιο) που είναι το απόγειο της ΣΥΡΙΖΑΙΙΚΗΣ παλιανθρωπιάς, χυδαιότητας και αμοραλισμού, αλλά και γεγονός που εντυπωσιάζει, είναι η στάση των διορισμένων ή αναμενόντων Διορισμό ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ των Social Media.

Μια ματιά εκεί μπορεί να καταγράψει αντιδράσεις – από μεριάς τους – που κυμαίνονται από επιθετικά χυδαίες απέναντι στους πυροπαθείς και απανθρακωμένους έως «διπλωματικά» ουδέτερες μιλώντας – γενικά και αόριστα…– για «διαχρονικές ευθύνες».

Χαρακτηριστικό παράδειγμα το γκάλοπ των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ αναγνωστών της (φανατικά) ΣΥΡΙΖΑΙΑΣ «Εφημερίδας των Συντακτών» και στο οποίο μόνο 10,8% αποδίδει ευθύνες στην σημερινή Κυβέρνηση…

Είναι πράγματι να εκπλήσσεται και να γελά συνάμα κάποιος με την αναισθησία, την υποτακτικότητα και την παντελή έλλειψη κριτικής από τους (δήθεν) «Κριτικούς στη σκέψη» ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ της εφημερίδας και των Social Media… Νοοτροπία κοπαδιού με Τσομπάνη (Τσίπρας) που απέτυχε παταγωδώς και μάλιστα με ψυχολογία «Υπερασπίζομαι την Κυβέρνηση της Αριστεράς»– δηλαδή την πιο Αμερικανόφιλη και Δεξιόστροφη της Μεταπολίτευσης…–, περιμένοντας βεβαία τον διορισμό του ή κατοχυρώνοντάς τον με το ανάλογο γλοιώδη και εμετικό Γραικυλισμό. «Οψόμεθα εις Φιλίππους» έλεγαν οι Ρωμαίοι του 1ου π.Χ. Αιώνα. Μετά την Ύβρη των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ θα έλθει η Νέμεσις και η Κάθαρση και θα είναι συντριπτική για τους ίδιους και την απάνθρωπη και φασιστική τους συμπεριφορά…

Έχουμε τέλος, αναφερθεί επανειλημμένα από τις φιλόξενες στήλες του «Ρεσάλτο» για την ταξική φύση του ΣΥΡΙΖΑ, το ύφος τους, το στυλ Μαρίας Αντουανέτας των θηλυκών εκπρόσωπων τους και την ανηθικότητα που τους διακρίνει, ανηθικότητα των πρώην Lumpen. Όμως πέσαμε έξω στο βαθμό ηθικής κτηνωδίας και αντι–ανθρωπισμού που θα μπορούσαν να φτάσουν κατηγορώντας τα απανθρακωμένα πτώματα ως κύριους υπεύθυνους.

Για πρώτη φορά στην σύγχρονη Ελληνική Ιστορία μια Κυβέρνηση αντί να αναλάβει τις ευθύνες και να κατηγορήσει τα στελέχη της ρίχνει τις ευθύνες στον λαό. «Δεν φταίμε εμείς γιατί δεν κάναμε λάθη. Εσείς φταίτε που καήκατε και μεταξύ μας, καλά να πάθετε!».

Η θεωρία της Ναζιστικής Αρχής περί «Συλλογικής Ευθύνης» έχει πλέον αναχθεί σε επίσημη Κυβερνητική Αρχή από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όσο δε αφορά την ενημέρωση των άλλων καναλιών πλην ΕΡΤ ή των άλλων κομμάτων, αποτελούν όλα Fake News δηλαδή Ψευδολογίες και Απάτη γιατί – ως γνωστόν..– ο ΣΥΡΙΖΑ κατέχει τον Μωσαϊκό Νόμο και τις Δέκα Εντολές του, δηλαδή το μονοπώλιο της αλήθειας… «Εσείς φταίτε και όχι εμείς που κάναμε τα πάντα σωστά !» ( Θεωρία Συλλογικής Ευθύνης) και «Εμείς λέμε την Αλήθεια, την Μια και Μοναδική ενώ εσείς λέτε Fake News !» (Θεωρία της Μιας και Μοναδικής Αλήθειας, με άλφα κεφαλαίο…) αποτελούν το σύγχρονο Ευαγγέλιο του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι το νέο Ευαγγέλιο του Φασισμού της Νέας Τάξης και της Άρχουσας Ελίτ, το Ευαγγέλιο του Φασισμού του 21ου Αιώνα. Πρέπει όλοι να είναι σε εγρήγορση γιατί ο Νέος Φασισμός δεν είναι Ante Portas αλλά – κυριολεκτικά..– μέσα στο σπίτι μας. Ο αγώνας πλέον δεν είναι μόνο εναντίον της Ελίτ η του Ιμπεριαλισμού. Είναι και Αντιφασιστικός!

ΥΓ. Η τιμωρία του ΣΥΡΙΖΑ και της Κυβέρνησής του θα είναι αμείλικτη και συντριπτική από τον ελληνικό λαό αλλά και από την ίδια την Ιστορία που θα τους «Καρφώσει στον Πάσσαλο της Ατίμωσης», για να θυμηθούμε και τα λόγια του διαχρονικά επίκαιρου συγγραφέα ( K. Marx “Civil War in France”).

 Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=10893
============

 

 

Σχόλια