Χριστούγεννα στη Συρία...


Λευκός φώσφορος, λευκά κράνη, λευκά κρανία.
Ο μαύρος άντρας αφήνει τον Λευκό οίκο.
Ο Αι Βασίλης θα σταματήσει να ρίχνει από τις καμινάδες βόμβες ελευθερίας.
Η ζωή θα αρχίσει να φυτρώνει κάτω από τα ερείπια.
Λευκά και τα μάρμαρα της Παλμύρας με ίχνη αίματος και γεύση σάρκινης αλμύρας.
Ο δημοκράτης που εξοπλίζει.
Ο δικτάτορας που απελευθερώνει.
Κλάψε τώρα για τη Συρία, λένε τα σκυλιά του πολέμου με τα μυτερά αυτιά και την ουρά στα σκέλια που μάθαν το δάκρυ να το κάνουν όπλο χημικό.
Μητέρα Συρία, στάθηκες όρθια απέναντι σε αυτοκρατορία.
Και μια ημισέληνο που νόμιζε πως θα εξαφάνιζε για πάντα το άλλο της μισό.
Αυτό που άλλοι μάθανε να λένε ρατσισμό.
Εγώ το λέω όπως είναι.
Αρχαίο, οργήλο και χυδαίο σκοταδισμό.
Μητέρα Συρία. Όρθια στάθηκες απέναντι σε μια αυτοκρατορία που θελε να σε μοιράσει δίχως όρους
σε τρομοκράτες, τζιχαντιστές και μισθοφόρους.

ΠΕΤΡΟΣ ΑΡΓΥΡΙΟΥ


Ακολουθεί κείμενο πλήρες που με καλύπτει πλήρως για το όργιο προπαγάνδας. Μια παρένθεση μόνο: τα λευκά κράνη, κάναν mannaquin challenge με διασώσεις. Δεν ξέρω για το νόμπελ ειρήνης, αυτό το καβάντζωσε ο Ομπάμα, αλλά το όσκαρ σκηνοθεσίας το αξίζουν.
***
Γιατί τόσος «θρήνος» για το Χαλέπι από τα δυτικά ΜΜ«Ε»;;;

Σχόλια