«Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι, είναι το μόνο υπεύθυνο για τα δεινά του
– λόγω της έμφυτης διαφθοράς του, της εγγενούς οκνηρίας του, της
σπατάλης του, της διανοητικής ανεπάρκειάς του, των μειωμένων ικανοτήτων
του ή των προσπαθειών του.
Πρόκειται ουσιαστικά για κάτι ανάλογο με τη γνωστή θεωρία «blame game», σύμφωνα με την οποία ψάχνει κανείς την ενοχή για μία ποινικά κολάσιμη πράξη στο θύμα, αντί στο θύτη – όπου,
για παράδειγμα, ο βιαστής ενοχοποιεί αυτόν που βιάζει, με την
αιτιολογία ότι η συμπεριφορά του ήταν προκλητική, οπότε αυτός φταίει.
Έτσι το άτομο, αντί να εξεγείρεται εναντίον του συστήματος, απαξιώνει τον ίδιο του τον εαυτό, αυτοενοχοποιείται και υποτάσσεται –
κατάσταση που εμπεριέχει τα σπέρματα της νευρικής κατάπτωσης η οποία
έχει, μεταξύ άλλων, το αποτέλεσμα της αποχής από οποιασδήποτε δράση. Χωρίς τη δράση βέβαια, δεν υπάρχει αντίδραση, οπότε επικρατεί μία εκκωφαντική σιωπή των αμνών – η οποία «προσλαμβάνεται» από την εξουσία, εγχώρια ή ξένη, ως συμφωνία με τα μέτρα εξαθλίωσης που επιβάλλει«.
Σχόλια