Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία κάνουν μαθήματα οικονομικού εθνικισμού

Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία κάνουν μαθήματα οικονομικού εθνικισμού
του Λεωνίδα Βατικιώτη
Απρόθυμες να περιοριστούν στο ρόλο του απλού παρατηρητή της κινέζικης οικονομικής επέλασης εμφανίζονται οι τρεις μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρώπης. Με επιστολή που έστειλαν στην επίτροπο Εμπορίου, Σεσίλια Μάλμστρομ, όπως ανακοίνωσε το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, ζητούν να ανοίξει ο διάλογος για τα νομικά εργαλεία που έχουν στη διάθεσή τους οι εθνικές κυβερνήσεις ώστε να παρεμβαίνουν σε περιπτώσεις άμεσων επενδύσεων εκ μέρους δημοσίων επιχειρήσεων. Η ανησυχία των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων κορυφώθηκε με αφορμή την εξαγορά της εταιρείας κατασκευής ρομπότ Kuka, έναντι του ιλιγγιώδους ποσού των 4,5 δισ. ευρώ. Και δεν ήταν το μοναδικό παράδειγμα.
Ο κινέζικος πυρετός αποτυπώνεται στην έκρηξη που παρατηρήθηκε το 2016 στη συνολική αξία των εξαγορών γερμανικών επιχειρήσεων που από 530 εκ. ευρώ το 2015 το 2016 εκτινάχθηκαν σε 12,6 δισ. με τη Γερμανία να αναδεικνύεται στον πλέον δημοφιλή προορισμό της πλημμυρίδας ρευστού που εκβάλλει από την Κίνα. Οι εισροές άγγιξαν επίπεδα ρεκόρ παρότι δεν έλειψαν τα βέτο εκ μέρους του Βερολίνου όπως συνέβη τον Οκτώβριο του 2016 με αφορμή την προσπάθεια του Πεκίνου να εξαγοράσει την εταιρεία κατασκευής τσιπ Aixtron, που βρήκε όμως εμπόδιο σε αμερικανικές παρεμβάσεις λόγω της πιθανότητας να χρησιμοποιηθούν τα προϊόντα της Aixtron στο κινέζικο πυρηνικό πρόγραμμα. Το αίτημα που διατυπώνει τώρα η Γερμανία, από κοινού με Γαλλία και Ιταλία, είναι μέσα τα οποία ήδη διαθέτουν και κατά περίπτωση ενεργοποιούν να ισχυροποιηθούν περαιτέρω. Μάλιστα ο αναπληρωτής γερμανός υπουργός Οικονομικών Ματίας Μάχνιγκ, αιτιολόγησε το αίτημα του Βερολίνου λέγοντας ότι «οι ξένες εταιρείες θα πρέπει να αποδεικνύουν πως οι επενδύσεις τους δεν υποκινούνται από το κράτος».
  • Το αίτημα του Βερολίνου, όπως και των άλλων οικονομικών υπερδυνάμεων, ξεχειλίζει υποκρισίας γιατί και οι τρεις αυτές χώρες χρησιμοποιούν κατ’ επανάληψη δημόσιες εταιρείες ώστε να επεκτείνουν την οικονομική τους επιρροή. 
  • Το πράττει συστηματικά η Γερμανία, με την εξαγορά του ΟΤΕ από την Ντόιτσε Τέλεκομ και των περιφερειακών αεροδρομίων από τη Φράπορτ να αποτελούν κορυφαία παραδείγματα κρατικοδίαιτης οικονομικής επέκτασης που υλοποιείται χάρη στα προγράμματα ιδιωτικοποίησης κρατών περιορισμένης ευθύνης κι ακόμη πιο περιορισμένης κυριαρχίας όπως η Ελλάδα.
Η αντεπίθεση της ευρωπαϊκής τριάδας εναντίον της Κίνας (που βάζει για μια ακόμη φορά τα γυαλιά σε κυβερνήσεις όπως οι ελληνικές που ξεπουλούν όσο-όσο ό,τι να ‘ναι) υπό την αιγίδα μάλιστα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αποτελούν κλιμάκωση σε έναν ακήρυχτο οικονομικό πόλεμο μεταξύ των μεγαλύτερων καπιταλιστικών οικονομιών του πλανήτη.
  • Φαίνεται έτσι ότι ο Τραμπ δεν είναι μόνος του στην αμφισβήτηση της παγκοσμιοποίησης και του ανόθευτου ανταγωνισμού. 
  • Το ίδιο κάνει και το ευρωπαϊκό ιμπεριαλιστικό κέντρο που εμφανίζεται κατά τ’ άλλα ως αταλάντευτος υπέρμαχος του οικονομικού φιλελευθερισμού: Όποτε κινδυνεύει, σηκώνει τη ρομφαία του οικονομικού εθνικισμού
ΠΗΓΗ
--------------
  • Μαίνεται ο παγκόσμιος τεχνολογικός πόλεμος 

    Ο οικονομικός εθνικισμός

    ----------------

    Κομισιόν: Σχέδια για «μπλόκο» στις εξαγορές εταιρειών στρατηγικής σημασίας από ξένες επιχειρήσεις

    Κομισιόν: Σχέδια για «μπλόκο» στις εξαγορές εταιρειών στρατηγικής σημασίας από ξένες επιχειρήσεις
    Η Ευρωπαϊκή Ένωση σχεδιάζει μέτρα για να παρεμποδίσει τις ξένες επενδύσεις που έχουν «πολιτικά κίνητρα», αφού η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία της ζήτησαν να δράσει απέναντι σε εξαγορές σε κλάδους που θα μπορούσαν να πλήξουν τα στρατηγικά συμφέροντα της Ευρώπης.
    Η πρόταση αυτή θα μπορούσε να δώσει στην ΕΕ – η οποία μπορεί ήδη να μπλοκάρει τις εξαγορές για λόγους ανταγωνισμού – τη δικαιοδοσία να διενεργεί λεπτομερή έλεγχο στις «επενδύσεις στην ΕΕ που έχουν στρατηγική σημασία από οικονομική άποψη και από άποψη ασφαλείας».
    Αυτό θα περιλαμβάνει την άμυνα, τις υποδομές μεταφορών και τις κρίσιμης σημασίας τεχνολογίες αιχμής, ενώ θα μπορούσε να επεκταθεί και σε συμφωνίες που θέτουν σε κίνδυνο μια ακαθόριστη «οικονομική ευημερία», σύμφωνα με την πρόταση του αρμόδιου τμήματος της Κομισιόν, στην οποία είχε πρόσβαση το Reuters.
    Το έγγραφο περιλαμβάνει πολλές αναφορές στην Κίνα, επικαλούμενο, ως υποθετικό παράδειγμα ανεπιθύμητης συμφωνίας, μια εταιρία που λαμβάνει κεφάλαια από την κινεζική κυβέρνηση προκειμένου να μπορεί να εξαγοράσει μια ευρωπαϊκή επιχείρηση και να προχωρήσει «σε μια στρατηγική διείσδυση στην αγορά της ΕΕ».
    Στην Γερμανία έχουν ήδη υπάρξει αντιδράσεις ύστερα από μια σειρά εξαγορών τεχνολογικών της εταιριών από κινεζικές επιχειρήσεις. Η απόκτηση της εταιρίας κατασκευής ρομπότ Kuka από την εταιρία οικιακών συσκευών Midea ήταν μόνο μία από τις συμφωνίες πέρυσι, με συνολική αξία άνω των 10 δισεκ. δολαρίων, σχεδόν 40 φορές πάνω σε σχέση με το 2015, σύμφωνα με στοιχεία της Thomson Reuters.
    Κάποιες χώρες της ΕΕ έχουν τους δικούς τους κανόνες για να προστατεύουν τις στρατηγικής σημασίας εταιρίες, αλλά το πλαίσιο αυτό θα εφαρμοστεί για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκό επίπεδο και θα ξεπερνά κατά πολύ το εύρος τέτοιων μέτρων που συνήθως σχετίζονται με την εθνική ασφάλεια.
    Ο μηχανισμός παρεμπόδισης θα μπορούσε επίσης να αφορά εξαγορές ευρωπαϊκών εταιριών από την θυγατρική μιας ξένης εταιρίας στην ΕΕ ή ακόμα και περιπτώσεις «διείσδυσης στη διοίκηση ατόμων από χώρες εκτός της ΕΕ», που θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε στοιχεία και τεχνολογία, αναφέρεται στο έγγραφο.
    Το σχέδιο αυτό χρειάζεται την έγκριση όλων των διευθύνσεων της Κομισιόν, συμπεριλαμβανομένων και των αρμοδίων για θέματα εμπορίου, που είναι συνήθως λιγότερο ευνοϊκοί απέναντι σε μέτρα προστατευτισμού. Τα κράτη μέλη της ΕΕ και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει στη συνέχεια να υιοθετήσουν τις προτάσεις.
    Προκειμένου να αποφευχθεί η υπερβολική συγκέντρωση ισχύος στις Βρυξέλλες σε μια εποχή κλιμάκωσης του ευρωσκεπτικισμού, η πρόταση προβλέπει ότι τα κράτη της ΕΕ θα διατηρούν το δικαίωμα να επιτρέπουν ή να απορρίπτουν μια εξαγορά ακόμα και μετά τον έλεγχο της ΕΕ.
    Στο πλαίσιο μιας ακόμα πιο τολμηρής παραμέτρου του σχεδίου, θα συσταθεί μια νέα ευρωπαϊκή αρχή προκειμένου να αξιολογεί τις ξένες επενδύσεις, αν και αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει αντιδράσεις σε βάρος της ΕΕ εάν απορριφθεί μια επένδυση πλήττοντας τις προοπτικές ανάπτυξης των ευρωπαϊκών εταιριών, αναφέρεται ακόμη στο έγγραφο.

Σχόλια