Πώς οι «ευρωεκσυγχρονιστές» δικαιώνουν τον... Στάλιν!

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι στην Ελλάδα τη ζημιά στους θεσμούς της ελεύθερης οικονομίας που έχουν επιφέρει οι λεγόμενοι «ευρωεκσυγχρονιστές» θα τη ζήλευε και ο... Στάλιν! Αθελά τους -για να είμαστε δίκαιοι-, όμως τα αποτελέσματα μένουν.
Απλώς μπορεί κανείς να σκεφθεί εδώ την ένταξη της Ελλάδας στην ευρωζώνη -το μεγαλύτερο επίτευγμα των «ευρωεκσυγχρονιστών»- που οδήγησε τη χώρα στη μεγαλύτερη οικονομική κρίση από τη δημιουργία της και στα μάτια πολλών -ιδιαίτερα του 40% της νεολαίας που είναι άνεργοι- απονομιμοποίησε τελείως βασικούς θεσμούς της καπιταλιστικής κοινωνίας.

Διότι φυσικά πολύ δύσκολα θα μπορέσεις να πείσεις έναν νέο Ελληνα σήμερα, που μετά από 5 χρόνια ανεργίας στην ουσία έχει καταδικαστεί σε ισόβια ανεργία, ότι το σύστημα του «υπαρκτού καπιταλισμού» είναι κάτι για το οποίο αξίζει να αγωνιστεί.
Ενα άλλο επίτευγμα αναμφίβολα των «ευρωεκσυγχρονιστών» είναι η υιοθέτηση των «μνημονίων» που οδήγησαν σε τέτοια φοροεπιδρομή που μπροστά της το πλιάτσικο των Βίκινγκς είναι μνημείο φορολογικού διαφωτισμού! Αν υποθέσουμε ότι η υψηλή φορολογία είναι η κρεμάλα της ελεύθερης αγοράς, όπως πολύ σωστά υποστηρίζουν οι νεοφιλελεύθεροι, τότε τα «μνημόνια» που υιοθέτησαν συνειδητά και με τόση χαρά οι «ευρωεκσυγχρονιστές» του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. (και τα οποία επέβαλαν και στον ΣΥΡΙΖΑ) κυριολεκτικά έστειλαν την οικονομία στην αγχόνη.
Σήμερα ένα νέο ατόπημα των «ευρωεκσυγχρονιστών» οδηγεί σε μία νέα απονομιμοποίηση της κεφαλαιώδους θεσμικής μονάδας της καπιταλιστικής κοινωνίας: της επιχείρησης και του «επιχειρείν».
Αυτό συνέβη όταν πριν από μερικές ημέρες ο κορυφαίος «ευρωεκσυγχρονιστής» διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας ανακοίνωσε ότι θα υπάρξει μια χαλάρωση των capital controls το καλοκαίρι, που όμως δεν θα αφορά τους κοινούς θνητούς αλλά θα αφορά μόνο τις «επιχειρήσεις». Και μπορεί να είμαστε σίγουροι ότι με «επιχειρήσεις» ο κ. Στουρνάρας δεν εννοεί το ψιλικατζίδικο ή το μαγειρείο της γειτονιάς...
Είναι προφανές ότι ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος με αυτό το μέτρο στοχεύει στην αναζωπύρωση της οικονομίας. Ομως -άθελά του φυσικά- με αυτή τη δήλωσή του ο κ. Στουρνάρας επιβεβαίωσε πλήρως τους αριστερούς επικριτές του «υπαρκτού καπιταλισμού» -από το κίνημα «Occupy Wall Street» μέχρι τον Nόαμ Τσόμσκι- όσον αφορά τον σκανδαλωδώς ευνοϊκό και προνομιακό τρόπο μεταχείρισης των μεγάλων επιχειρήσεων από το κράτος.
Διότι πραγματικά δεν υπάρχει κανείς άλλος τρόπος να περιγράψει κάποιος την άνιση μεταχείριση των καταθετών την οποία εισηγείται ο κ. Στουρνάρας (έχοντας προφανώς το «πράσινο φως» από τον κ. Ντράγκι).
Ομως πέραν της αριστερής κριτικής για τη διακριτική μεταχείριση των μεγάλων επιχειρήσεων, που δικαιώνεται απόλυτα σήμερα, υπάρχει και ένα άλλο θέμα: η διάκριση των καταθετών σε «επιχειρηματίες» (στους οποίους χαλαρώνουν τα capital controls) και σε «μη-επιχειρηματίες» (για τους οποίους δεν χαλαρώνουν) δεν έχει καμία γνωσιολογική αξία από την πλευρά της σύγχρονης θεωρίας του μάνατζμεντ.
Για κορυφαίους διανοητές του μάνατζμεντ όπως π.χ. ο Peter Drucker, κάθε ανθρωπος είναι «επιχειρηματίας» υπό την έννοια ότι οργανώνει («μανατζάρει») τους συντελεστές παραγωγής (σήμερα κυρίως το πνευματικό του λογισμικό) με τέτοιον τρόπο ώστε να μεγιστοποιεί τις αποδόσεις του. Απ’ αυτή τη σκοπιά, όλοι οι άνθρωποι έχουν το ίδιο δικαίωμα πρόσβασης στις καταθέσεις τους -δηλαδή στο προϊόν της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας.
Ομως, σύμφωνα με τον κ. Στουρνάρα, αυτό προφανώς δεν ισχύει.Υπάρχουν, με άλλα λόγια, αυτοί που φέρουν τη στάμπα του κράτους και της Εφορίας ως «επιχειρηματίες», στους οποίους αναγνωρίζεται το δικαίωμα προνομιακής πρόσβασης στις καταθέσεις τους, και οι υπόλοιποι θνητοί, οι οποίοι, παρά το γεγονός ότι από το πρωί μέχρι το βράδυ ασκούν την επιχειρηματικότητά τους για να τα φέρουν βόλτα, αυτό δεν ισχύει.
Και με αυτό τον τρόπο οι με σφραγίδα «επιχειρηματίες» αποκτούν ένα τεράστιο πλεονέκτημα απέναντι στους ανεπίσημους «επιχειρηματίες» στρεβλώνοντας τελείως την αγορά και τις προοπτικές του κάθε ατόμου να επιτύχει στη ζωή του/της.
ΠΗΓΗ

Σχόλια