Ο νεοφιλελεύθερος ΣΥΡΙΖΑ

Η κυβέρνηση, στο πολιτικό πόκερ που παίζεται για τις επερχόμενες εκλογές, έδειξε το χαρτί του φιλελευθερισμού. Αλλά δεν το έκλεψε. Το είχε ήδη τραβήξει καιρό πριν, απλώς δεν είχε γίνει πλήρως αντιληπτό.
Φτάσαμε έτσι στο σημείο ο Τσίπρας με τον Τσακαλώτο, με αφορμή την αλλαγή φύλου των ανηλίκων, να εγκαλούν τον Μητσοτάκη πως δεν είναι πραγματικός φιλελεύθερος, αλλά γιαλαντζί! Υπονοώντας φυσικά πως αυτοί οι ίδιοι είναι οι πραγματικοί φιλελεύθεροι.
Ο Τσίπρας έπαιξε με τη διάκριση φιλελευθερισμού και νεοφιλελευθερισμού, σημειώνοντας πως ο μεν Μητσοτάκης περιορίζεται στον φιλελευθερισμό της οικονομικής σφαίρας, ενώ ο ίδιος σε αυτόν της κοινωνικής. Τον πρώτο τον ονομάζει νεοφιλευθερισμό, ενώ τον δεύτερο φιλελευθερισμό. Ο πρώτος είναι αντιδραστικός, ο δεύτερος προοδευτικός!
Το τρυκ είναι κάπως πρόχειρο. Διότι, η φιλελεύθερη πολιτική ιδεολογία - στην οποία έχει πλέον προσχωρήσει με ενθουσιασμό και φανατισμό νεοφώτιστου η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ - είναι το θεμέλιο του σύγχρονου νεοφιλελευθερισμού, καθώς αυτά τα δύο δεν διαχωρίζονται. Φιλελεύθερος μη νεοφιλελεύθερος δεν υπάρχει και όσοι επικαλούνται τη διάκριση το κάνουν για να βάλουν φύλο συκής στον νεοφιλελευθερισμό τους. Ο νεοφιλελεύθερος είναι η τρέχουσα ονομασία του φιλελεύθερου. Στην ουσία είναι η πιο ακραία, σύγχρονη εμφάνιση του φιλελευθερισμού, μετά τη δεκαετία του 70.
Κοινό θεμέλιο και των δύο φάσεων του φιλελευθερισμού είναι η πρόταξη του ατόμου έναντι της κοινωνίας συνολικά, του ατομικού έναντι του κοινωνικού δικαιώματος. Του ατομικού έναντι του κοινού αγαθού. Μετά τη δεκαετία του 70 οι ανάγκες της χρηματιστικής επέκτασης απαιτούσαν πλήρη απελευθέρωση των αγορών εργασίας και χρήματος και επομένως ο τρέχον φιλελευθερισμός δεν περιορίστηκε στην υπεράσπιση των πάσης φύσεως ατομικών δικαιωμάτων στο πεδίο των κοινωνικών σχέσεων, αλλά επεκτάθηκε στον οικονομικό τομέα, απαιτώντας πλήρη κατάργηση όλων των προστατευτικών εθνικών νόμων και την απόλυτη ελευθερία στην κίνηση προσώπων, εμπορευμάτων και χρήματος.
Και έτσι φτάσαμε αισίως σήμερα στην σχεδόν πλήρη ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής σφαίρας και του κράτους. Και από εκεί στο ατομικό δικαίωμα αλλαγής φύλου, ακόμη και σε ανηλίκους. Το ένα φέρνει το άλλο. Η ίδια η ΕΕ και η νομοθεσία της εκτελεί αυτό το πολιτικό έργο της κατάργησης των εθνικών και κοινωνικών περιορισμών.
Άρα, ο καυγάς Τσίπρα - Κυριάκου δεν είναι καυγάς μεταξύ ενός συντηρητικού και ενός προοδευτικού, αλλά καυγάς μεταξύ δύο όψεων του νεοφιλελευθερισμού. Απλώς ο Κυριάκος είναι υποχρεωμένος να λαμβάνει σοβαρά υπόψιν του τις πεποιθήσεις και τις παραδόσεις του εθνικού κοινωνικού σώματος, ως εκπρόσωπος της κεντροδεξιάς, ενώ ο Τσίπρας δεν είναι καν υποχρεωμένος, ως εκπρόσωπος της φιλελεύθερης αριστεράς να το κάνει. Είναι πράγματι ο πιο μαχητικός οπαδός της μεταφοράς δικαιωμάτων από την κοινωνία στα άτομα. Ποια άτομα; Φυσικά, αυτά τα οποία έχουν ισχύ και αυτά τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αποδιάρθρωση του εθνικού κράτους.
  • Αρκεί να δούμε τα νομοθετήματα της κυβέρνησης και θα το διαπιστώσουμε. 
  • Στην κοινωνική σφαίρα ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού απελευθέρωσε πλήρως τον εθνικό έλεγχο των συνόρων, εν συνεχεία άρχισε να αφαιρεί κρατικές εξουσίες - που εκφράζουν την συνισταμένη του κοινού αγαθού - και να τις περνάει στην ιδιωτική σφαίρα: νόμος για την ιθαγένεια με σχεδόν αυτόματη απόδοσή της, αποφυλάκιση με απλή δήλωση, αλλαγή φύλου με απλές ατομικές δηλώσεις ανηλίκων, εθνικός και θρησκευτικός αποχαρακτηρισμός της εκπαίδευσης και πλήρη ελευθερία στη διακίνηση προσώπων, χωρίς κανένα εθνικό προστατευτικό έλεγχο. 
  • Ταυτόχρονα, η υιοθέτηση όλου αυτού του πακέτου συμπληρώθηκε με την εκχώρηση του συνόλου της δημόσιας περιουσίας στο υπερταμείο μεταβίβασής της στο ιδιωτικό κεφάλαιο, ενώ αυτή τη στιγμή ετοιμάζεται, με την τρίτη αξιολόγηση, να καταργήσει και τους τελευταίους προστατευτικούς για την εργασία εθνικούς νόμους. 
  • Η προσχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ στον νεοφιλελευθερισμό είναι πλήρης.
Φυσικά, ο Τσίπρας με τον Τσακαλώτο ισχυρίζονται πως είναι μόνον κοινωνικά φιλελεύθεροι, δηλαδή προοδευτικοί. Αυτό δεν είναι καθόλου σωστό. Η αποθέωση του ατομικού δικαιώματος είναι το θεμέλιο της καπιταλιστικής εποχής. Είναι η αρχή του.
  • Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ επικαλείται τα ατομικά δικαιώματα, αρνούμενος κάθε συζήτηση περί κοινωνικού ελέγχου, γίνεται η εμπροσθοφυλακή της παγκοσμιοποίησης, εργάζεται για την πλήρη κατίσχυσή της έναντι των εθνικών κρατών.
  • Επιπλέον, η επίκληση των ατομικών δικαιωμάτων έναντι των συλλογικών, η αμφισβήτηση δηλαδή της πολιτικής κοινωνίας και του κράτους, δεν συνιστά πρόοδο. 
  • Είναι ραγδαία οπισθοδρόμηση. 
  • Δεν πρέπει να αγνοείται πως το χαρακτηριστικό του περάσματος από το μεσαίωνα στη νεώτερη εποχή είναι η υπαγωγή των ατόμων στην πολιτική κοινωνία και στο κράτος. Επιστροφή στο μεσαίωνα λοιπόν είναι η αμφισβήτηση του κοινού αγαθού και η παράδοση της κοινωνίας στη διαλυτική διεκδίκηση κάθε εγωϊστικού ατομικού δικαιώματος.
Αλλά, κατά τη διάρκεια αυτής της υποταγής του ΣΥΡΙΖΑ στη λογική του νεοφιλελευθερισμού, υπάρχουν και απώλειες. Κάποιοι βουλευτές του αρχίζουν να αντιλαμβάνονται και να αντιδρούν. Και τότε επανέρχεται η άλλη φωνή της κομματικής ιστορίας, η φωνή του κομματικού ελέγχου: η γραμματέας του κόμματος κάλεσε σε απολογία την κα Γεννιά που καταψήφισε την αλλαγή φύλου από τα 15!
Πρωτοφανές βεβαίως για κοινοβουλευτικό πολίτευμα. Ας φανταστούμε τον γραμματέα του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ - κάποιον υπάλληλό του δηλαδή - να καλεί σε απολογία μέλη του Κογκρέσου και Γερουσιαστές, επειδή δεν ψήφισαν κάποιο άρθρο!
Όσο αστείο και αν φαίνεται σε όλους, δεν είναι καθόλου αστείο για κάποιον που έχει γαλουχηθεί με τα νάματα του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού. Είμαστε μεν φιλελεύθεροι, αλλά για τους υπόλοιπους, όχι για μας τους ίδιους.
Στην ενθουσιώδη αυτή τρεχάλα του ΣΥΡΙΖΑ προς τις πηγές του φιλελευθερισμού, θα πρέπει να τονίσουμε πως τα φιλελεύθερα κόμματα παντού στην ΕΕ είναι μικρές μειοψηφίες, το ίδιο και τα αριστερά φιλελεύθερα. Έγιναν μεγάλα μόνον όταν χρησιμοποίησαν τη λαϊκή ρητορική και εξέφρασαν ευρύτερες λαϊκές απαιτήσεις.
Επομένως, στην περίπτωση του νομοσχεδίου αλλαγής φύλου, ο Τσίπρας, πήγε με τους λιγότερους. Και οι αντίπαλοί του με τους περισσότερους.
ΠΗΓΗ
----------
 ---------------------

Οι Συριζαίοι έχουν την αίσθηση ότι απευθύνονται σε λωτοφάγους 

Μετά την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ που μας έλεγε ότι «Η σημερινή απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Αναστολών, με την οποία απορρίφθηκαν, για δεύτερη φορά,  οι αιτήσεις αναστολής εκτέλεσης της ποινής της Ηριάννας και του Περικλή, βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με  το κοινό περί δικαίου αίσθημα και πλήττει κατάφωρα την εμπιστοσύνη των πολιτών στο θεσμό της Δικαιοσύνης», έκανε και την εμφάνιση του ο Παύλος Πολάκης για να μας πει ότι «η δικαιοσύνη είναι ολόστραβη και εξυπηρετεί σχέδιο».

Δεν έχει νόημα να σχολιάσεις οτιδήποτε. Οι τύποι έχουν την αίσθηση ότι μπορεί να μας δουλεύουν τόσο απροκάλυπτα.
Να τους πει τώρα κανείς ότι οι δικαστές –πέρα απ’ τις πολιτικές σκοπιμότητες που μπορεί να έχουν- δικάζουν βάσει τους νόμους τους και στην συγκεκριμένη περίπτωση τον τρομονόμο που τους δίνει την δυνατότητα με σαθρές –ουσιαστικά ανύπαρκτες- ενδείξεις να μπορούν να φυλακίζουν ανθρώπους; Να τους ρωτήσει γιατί δεν τον καταργούν;

Να απευθυνθεί στον υφυπουργό υγείας και να του πει ότι η αστική δικαιοσύνη δεν είναι καθόλου «ολόστραβη» αλλά αντιθέτως πολύ ανοιχτομάτα και βλέπει τα συμφέροντα της τάξης που έχει αναλάβει τον ρόλο να εξυπηρετεί;

  • Δεν έχει νόημα. 
  • Τα γνωρίζουν πολύ καλά. 
  • Απλώς μας θεωρούν όλους μας λωτοφάγους και έχουν την αίσθηση ότι μπορούν να μας κάνουν ψιλό γαζί με τόσο χοντροκομμένες παπαριές.
========= =========

Ο καραγκιόζης πιλότος: Η νέα ξεκαρδιστική παράσταση των επικοινωνιολόγων του Τσίπρα (video)!

 «Νταλαροειδές είναι, ό,τι πάει χέρι – χέρι με την εξουσία και με την Αριστερά του… κώλου»
         
Τζίμης Πανούσης
________

Όσο πιο πολύ απονομιμοποιείται στα μάτια της κοινωνίας η «αριστερή» γερμανόφιλη αγέλη, τόσο πιο πολύ γελοιοποιείται.

Όσο πλησιάζει η αποκαθήλωση της ΣΥΡΙΖΑίικης κλίκας  από τους κυβερνητικούς θώκους, τόσο περισσότερο αποκαλύπτεται το πολιτισμικό-πολιτικό στίγμα της.
Τα τσουτσέκια της Μέρκελ και του Ντράγκι, παντελώς αμόρφωτα κι αποιδεολογικοποιημένα πρόσωπα, καταντούν έρμαια των τροικανών επικοινωνιολόγων, τρέφοντας αυταπάτες ότι έτσι θα παραμείνουν περισσότερο στο λουφέ του κατοχικού καθεστώτος.
Ελλειματικοί και τυχάρπαστοι τύποι, νομίζουν ότι με τέτοιου είδους... αμερικανικά τερτίπια θα εντυπωσιάσουν τους χαχόλους και θα πάρουν καμιά ψήφο παραπάνω!

Δεν αποκλείεται, μετά την πτήση με F16, να ακολουθήσει κάποια συμμετοχή στο «Ελλάδα έχεις ταλέντο» και στο «Αποκαλυπτικά» του Μένιου Φουρθιώτη. Όλα είναι πιθανά, από τέτοιου είδους υποκείμενα, η μόνη έννοια των οποίων είναι το χρήμα κι η εξουσία.

Αυτή είναι η κωμική διάσταση του θέματος, διότι υπάρχει κι η τραγική. Κουίσλινκς επιπέδου Τσίπρα, Κούλη, Λεβέντη κλπ, δεν αρκούνται μόνο στη γελοιοποίηση, αλλά είναι ικανοί να χύσουν και αίμα προκειμένου να διατηρήσουν τα προνόμια, που τους παρέχει το κατοχικό καθεστώς. Πρόκειται για γελοίο και αδίστακτο αληταριό!

Εύλογο το ερώτημα, που προκύπτει: Μα είναι τόσο καραγκιόζηδες;
Εύλογη κι η απάντηση: Δεν είναι καραγκιόζηδες. Νομίζουν ότι απευθύνονται σε καραγκιόζηδες! 


Να κρατήσουμε καλά μέσα στην ψυχή μας, το πνεύμα του μετώπου!
==============

Βλαχοσυμπεθεριστάν

Μέσω "ΡΕΣΑΛΤΟ"
1. Τι πήραν οι ΗΠΑ; Τη Σούδα και την αναβάθμισή της για τις δικές τους επιχειρησιακές ανάγκες. Επίσης το ενδεχόμενο δημιουργίας νέων βάσεων στη νότια Κρήτη ή στην Κάρπαθο ή στη...
Σκύρο και (οπωσδήποτε) στην Ανδραβίδα. Επιπλέον ο Τραμπ πήρε εργολαβία (μπαίνοντας κατευθείαν στο ψητό) την αναβάθμιση των F-16 εξασφαλίζοντας έτσι, καθώς ο ίδιος με σαρκαστικό χιούμορ δήλωσε, «εργασία για τους Αμερικανούς εργαζόμενους» – γεια σου, ρε Πιτσιόρλα, επενδυτή.
(Ο οποίος στο μεταξύ πουλάει Εγνατία, ΔΕΣΦΑ, ΔΕΗ και πάει στον διάολο). Επιπλέον και προσέτι ο Τραμπ εξηγήθηκε για τους αγωγούς, το φυσικό αέριο, το υγροποιημένο αέριο, τη σχετική γεωπολιτική, Κύπρος – Ισραήλ – Αίγυπτος, φέρε και το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης!
Τέλος, ο Τραμπ εξήγησε στον Τσίπρα ότι από την Ελλάδα παίρνουν οι Γερμανοί, παίρνουν οι Γάλλοι, χώνονται οι Ρώσοι, παίρνουν οι Κινέζοι, αλλά κουμάντο κάνουν και ό,τι θέλουν παίρνουν οι Αμερικανοί.
2. Τι πήραμε εμείς; Διαταγές για την επόμενη περίοδο…

***
Κατά τα άλλα ξετυλίχθηκε το καθιερωμένο εδώ και πολλές δεκαετίες τελετουργικό. Πρώτον επαινέθηκε και από τις δύο πλευρές η ελληνική αρχαιότης – η χώρα που γεννήθηκε η ελευθερία (;), η δημοκρατία και μπλα μπλα ωσαννά. Δεύτερον υμνήθηκε η συμμαχία μεταξύ των δύο χωρών, η Ελλάς ανακηρύχθηκε σε «παράγοντα σταθερότητας της περιοχής», η «συγκυρία»χαρακτηρίσθηκε «ευνοϊκή», η διευθέτηση του χρέους αναγκαία (μάλιστα πριν πλακώσουν οι ελληνικές καλένδες και πιάσουν τα κρύα), ενώ
όλα τα παραπάνω επανελήφθησαν 18 – αν δεν απατώμαι – φορές! Στο τέλος ο Τραμπ ξαναπήδηξε το Ομπαμακαίαρ και η τελετή
έλαβε τέλος, ώστε στη συνέχεια να μπορέσει η ΕΡΤ να την επαναλάβει ακόμα 100 φορές και 101 φορές τη λέξη αφήγημα. Πάνω στη φάση, οι εκ του προχείρου Κουροπάτκιν εξηγούσαν στο πόπολο τις γραμμές πίσω από τις αράδες.
Προσωπικώς συγκινήθηκα όταν ο Πρόεδρας Τραμπ δήλωσε ότι «η κρίση στην Ελλάδα τελείωσε». Δηλαδή αποκαθίστανται οι μισθοί, σκέφθηκα, επιστρέφουν οι ξενιτεμένοι και ο κ. Πολάκης γίνεται άνθρωπος! Ουάου! (Όχι, «ουάου» έκανε ο κ. Βαρουφάκης και τώρα ξενιτεύεται για βουλευτής στη Γερμανία).
***
Όλη αυτή η παρέλαση των κοινοτοπιών, όλη αυτή η παρλάτα της παρλαπίπας, όλο αυτό το έπος των βλαχοσυμπέθερων στο Αμέρικα είχε και τις τρυφερές στιγμές του. Όπως όταν ο κ. Παππάς θωρούσε με λατρεία τον Τσίπρα αγορεύοντα και τον Τραμπ να ακούει με Ιώβειο υπομονή (παρά το ταμπεραμέντο του) τα αγγλικά του έλληνα υποτελούς (ευτυχώς που δεν χρειαζόταν να καταλάβει τι έλεγε). Βεβαίως υπήρξαν
και ορισμένα πράγματα άκρως ευκρινή. 1ον: «Όλοι οι Έλληνες αγαπάμε τους Αμερικανούς»,Τσίπρας.
Ούτε ο κ. Σημίτης όταν ευχαριστούσε τους Αμερικανούς δεν ήταν τόσο Τσιπράκος.
2ον: Τραμπ: «Σας συγχαίρουμε για όσα περάσατε». Ευχαριστούμε, να περάσουμε κι άλλα.
3ον: Η επένδυση του Ελληνικού θα γίνει διότι προβλέπεται να λειτουργήσει εκεί καζίνοαμερικανικού ενδιαφέροντος (να παίζει και ο κ. Καμμένος)…
4ον: Ο Διάβολος Τραμπ που έγινε συνιστώσα.
***
Όμως το πιο οδυνηρό σε όλη αυτή την εποποιία της γλίτσας είναι ο τρόπος μας απέναντι στους Επικυριάρχους. Παίρναμε τις λέξεις του Τραμπ (δεκάδες ιερείς δημοσιογράφοι) και τις ερμηνεύαμε, τις διυλίζαμε, τις γυαλίζαμε
τις προσκυνάγαμε και τις λατρεύαμε. Προσευχόμασταν σ’ αυτές – τέτοια δουλικά έχει βγάλει πολλά κατά καιρούς το ρωμέικο. Αλλά αυτό το «αριστερό» σαπάκι που πήγε προσκυνητής στις ΗΠΑ σαν να πήγαινε ικέτης στην Υψηλή Πύλη υπερέβη κάθε προηγούμενο…
ΥΓ. (τρομαχτικό): Με το νέο στρατιωτικό τοπίο (βάσεις) που διαμορφώνουν οι Αμερικανοί, η Ελλάδα εντάσσεται ακόμα πιο βαθιά σε μία γεωπολιτική που την καθιστά με τη σειρά της στόχοστον πόλεμο «τρομοκρατίας – αντιτρομοκρατίας».

*Πηγή: pontiki.gr

Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=10822
============

Η χολέρα δεν είναι στο υπόγειο του «Έλενα». Είναι στο υπόγειο του Έλληνα


Όταν ήμουνα μικρός είχα βρει ένα αλάνθαστο σύστημα να κερδίζω πάντα στους πολέμους που παίζαμε με τα στρατιωτάκια. Κατά διαολική σύμπτωση το ίδιο σύστημα χρησιμοποιεί ο πρωθυπουργός, τα στελέχη και οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ. Γι αυτό και η πιθανότητα να μην έχουν καμιά πολύ σοβαρή εκλογική επίπτωση από την αλλοπρόσαλλη πολιτική τους, είναι πολύ μεγάλη.
Το σύστημα που είχα σκεφτεί ήταν απλό. Ενώ όλοι οι άλλοι από απέναντι έστηναν κάστρα, τείχη, και παρέτασσαν τα στρατιωτάκια έτσι ώστε να είναι καλυμμένα από αυτά, εγώ έπαιρνα τα υλικά που είχα στα χέρια μου, τα σκόρπιζα όπως σκορπίζει κανείς τα ερείπια και πίσω ή μέσα στα ερείπια έβαζα τα στρατιωτάκια μου χύμα.
Το σκεπτικό ήταν ακόμα πιο απλό: Τα κάστρα και τα τείχη γκρεμίζονται από τις γκαζές, τα σίδερα των κανονιών και τα λάστιχα που πετάγαμε ο ένας ενάντια στο στρατό του άλλου. Τα ερείπια πώς να τα γκρεμίσεις;
Το πιο εκπληκτικό ήταν που οι υπόλοιποι, παρ όλο που έβλεπαν τα αποτελέσματα της δικής τους τακτικής, επέμεναν διαρκώς να φτιάχνουν κατασκευές για να προστατέψουν τους στρατούς τους. Επειδή ο άνθρωπος δύσκολα ξεφεύγει από μια συλλογιστική κανονικότητα, την οποία ακολουθεί εδώ και χιλιάδες χρόνια. Κάστρα χτίζει. Πού ακούστηκαν οχυρά ερειπίων!!
Ο κ Τσίπρας και οι συν αυτώ έχουν βρει το ίδιο κόλπο σε ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο. Τη στιγμή που η παγκόσμια κοινωνία ζει με πολιτικούς προσανατολισμούς και ιδεολογίες, δεξιά, αριστερά, κέντρο, αναρχία, φασισμός, κομμουνισμός και δε συμμαζεύεται, εκείνοι είναι σε όλα μέσα!!
Δεν υπάρχει πολιτικό ιδεολογικό σχήμα στη θεωρία και στην πράξη που να μη συμμετέχει στη θεωρία ή στην πράξη η κυβέρνηση και οι οπαδοί της. Ανήκουν παντού! Συμμετέχουν παντού. Είναι με όλους και με όλα. Και ο κατάλογος είναι πολύ μακρύς.
Είναι αριστεροί με ταξική συνείδηση αλλά εφαρμόζουν την πιο δεξιά οικονομική πολιτική που έχει δει ο τόπος, σε βάρος όλου του λαού εκτός των πλουσίων, που είναι στο απυρόβλητο.
Είναι αντιιμπεριαλιστές και ειρηνόφιλοι, αλλά οι Αμερικάνοι δεν είναι πια φονιάδες των λαών, είναι χρήσιμοι σύμμαχοι και ο Τραμπ από διαβολικός έγινε «χρήσιμα διαβολικός»!
Είναι αντιφασίστες αγωνιστές, αλλά κυβερνάνε με έναν ακροδεξιό, ενώ συνταξιδεύουν αγκαλιά με τη Χρυσή Αυγή και στα νομοσχέδια που βολεύει η ψήφος της, αλλά και στα Καστελόριζα. Επιπλέον, εντελώς συμπτωματικά, αδυνατούν να βρουν μια αίθουσα κατάλληλη για να τελειώσει η δίκη για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα!
Είναι με το Άγιο Όρος και τον Αρχιεπίσκοπο και η ΕΡΤ έχει σε περίοπτη θέση τις πάγιες θρησκευτικές εκπομπές, αλλά είναι άθεοι και καταδικάζουν νυχθημερόν την εκκλησία για σκοταδισμό.
Είναι υπέρμαχοι της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, με κάθε άρθρο του Συντάγματος, αλλά δεν υπάρχει άρθρο του Συντάγματος που να μην παραβιάζουν προκειμένου να εξυπηρετήσουν αντιδημοκρατικές καθεστωτικές πολιτικές επιβολής της εξουσίας τους ως καθεστώς.
Είναι οι προστάτες της ασφάλειας του πολίτη, αλλά ταυτόχρονα είναι στην πράξη και οι προστάτες της ασφάλειας του καθενός που τρομοκρατεί τους πολίτες.
Είναι οι φανατικότεροι προστάτες των μεταναστών και των δικαιωμάτων τους, αλλά ταυτόχρονα είναι εκείνοι που τους τσουβαλιάζουν στις πιο απάνθρωπες φυλακές- στρατόπεδα όπου κλείνουν τους πρόσφυγες σε συνθήκες εγκατάλειψης έως θανάτου.
Είναι οι άνθρωποι που βρίζουν με σεντονιάδες επιχειρημάτων τον καπιταλισμό για απανθρωπιά, ενώ συμμετέχουν  με ζήλο σε κάθε απόφαση, σχεδιασμό και πράξη που υπαγορεύουν οι κορυφές του καπιταλισμού, το ΔΝΤ, η ΕΕ, η ΕΚΤ, ο ΟΟΣΑ, η Παγκόσμια Τράπεζα.
Είναι οι άνθρωποι που διαφημίζουν την κρατικοποίηση των μέσων παραγωγής και την υπαγωγή όλων των ζωτικών λειτουργιών στο κράτος για να ωφεληθούν οι ντόπιοι πολίτες, ενώ ταυτόχρονα ιδιωτικοποιούν τη δημόσια περιουσία, πουλώντας την σε ξένους.
Είναι οι άνθρωποι που διαφημίζουν την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις την ίδια ώρα που υπερασπίζονται και εξοπλίζουν όσους υπονομεύουν την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις.
Είναι και με το κράτος που επιβάλει τους νόμους, αλλά και με όλες τις συλλογικότητες που πολεμάνε αυτό το κράτος και τους νόμους του.
Είναι εκείνοι που υπερασπίζονται τη διεθνιστική κατάργηση των συνόρων, αλλά ταυτόχρονα και την υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας! Είναι αυτοί που απεχθάνονται τους στρατούς και τα όπλα, την ίδια ώρα που ξοδεύουν δισεκατομμύρια σε 8 κράτη για αγορές πολεμικών υλικών!
Είναι οι άνθρωποι που δεν πιστεύουν σε τίποτε γι αυτό μπορούν και πιστεύουν σε όλα! Παριστάνουν ότι δεν ξέρουν ότι είσαι αυτό που κάνεις κι όχι αυτό που λες. Και το παριστάνουν πολύ πετυχημένα. Γιατί, χαϊδεύουν τα αυτιά ενός λαού που από τη μια πλευρά έχει για ευαγγέλιο το «τι να κάνουμε βρε παιδάκι μου» ενώ από την άλλη ψάχνει να βρει να «τρουπώσει». Με κάθε μέσο. Κι αυτό το κομμάτι του λαού είναι πολύ μεγάλο.
Ο Τσίπρας και οι συν αυτώ έχουν κάνει πράξη το κόλπο με τα στρατιωτάκια. Πώς να τους πολεμήσεις; Από ποια θέση, που έχουν κάνει όλες τις θέσεις σαν ερείπια; Είναι και δεξιοί και αριστεροί και κεντρώοι και αναρχικοί και κομμουνιστές και πανηδονιστές και με το θεό και με το δωδεκάθεο, όλα ένας άμορφος σωρός.
Το χειρότερο το άφησα για το τέλος. Πολύ φοβάμαι ότι ένα μεγάλο μέρος του λαού το γουστάρει αυτό. Του μοιάζει. Κι ας λέει τα αντίθετα. Αλλιώς αυτοί θα είχαν φύγει νύχτα, τρέχοντας.
Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης

Σχόλια